Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach VIII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Agnieszka Kierkowska

Protokolant Monika Wikło

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.

przeciwko R. B.

o zapłatę

I.  zasądza od R. B. na rzecz Wojewódzkiego Szpitala (...) w K. 1.612 zł (tysiąc sześćset dwanaście złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 listopada 2016 r. do dnia zapłaty i 1.685 zł (tysiąc sześćset osiemdziesiąt pięć złotych) kosztów procesu,

II.  przyznaje kuratorowi pozwanego R. B. adw. S. G. (1) wynagrodzenie w wysokości 1.107 zł (tysiąc sto siedem złotych), które do kwoty 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych) wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda Wojewódzki Szpital (...) w K. i zaksięgowanej pod poz. Szl (...), a w pozostałej części tymczasowo z sum Skarbu Państwa,

III.  nakazuje ściągnąć od R. B. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kielcach) 369 zł (trzysta sześćdziesiąt dziewięć złotych) kosztów sądowych.

SSR Agnieszka Kierkowska

Sygn. akt VIII C 1034/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 29 listopada 2016 roku powód Wojewódzki Szpital (...) w K. domagał się zasądzenia od pozwanego R. B. na swoją rzecz kwoty 1 612 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że pozwany R. B. był pacjentem szpitala, a wobec braku ubezpieczenia została mu naliczona opłata za leczenie oraz udzielone świadczenia medyczne w kwocie 1 612 zł. Pozwany otrzymał wezwanie do zapłaty z 8 lipca 2016 r., jednak do chwili obecnej nie uiścił należnej opłaty za leczenie (k. 3-6).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 5 stycznia 2017 r. w niniejszej sprawie pod sygn. akt VIII Nc 3802/16 Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Kielcach uwzględnił w całości żądanie pozwu wraz z kosztami (k. 30). Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 roku uchylono nakaz zapłaty i ustanowiono dla nieznanego z miejsca pobytu R. B. kuratora w osobie adw. S. G. (1) (k. 50).

W toku postępowania przed Sądem kurator pozwanego nie uznał powództwa
i podniósł z ostrożności procesowej zarzut przedawnienia (k. 63).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniach od 25 grudnia 2012 roku do 27 grudnia 2012 roku R. B. był hospitalizowany w Wojewódzkim Szpitalu (...) w K.. Chory został przyjęty do szpitala w stanie przeddelirycznym po miesięcznym ciągu alkoholowym z podejrzeniem krwawienia do światła górnego odcinaka przewodu pokarmowego. Podczas tego pobytu wykonano mu morfologię, jonogram, Usg jamy brzusznej oraz zastosowano leczenie zachowawcze. Zalecono choremu całkowity zakaz spożywania alkoholu. (dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 17) .

R. B. w dniach od 25 grudnia 2012 roku do dnia 27 grudnia 2012 roku nie był zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego. (dowody: weryfikacja NFZ – k. 18, pismo NFZ z dnia 8.12.2107 roku – k. 66)

Z uwagi na brak aktualnego ubezpieczenia pacjenta Wojewódzki Szpital (...) w K. naliczył ryczał za udzielone na rzecz R. B. świadczenie medyczne w kwocie 1 612 zł i wezwał go do zapłaty tej kwoty pismem z 8 lipca 2016 roku w terminie 14 dni od otrzymania wezwania. R. B. nie uregulował tej należności w żadnej części. (dowód: wezwanie do zapłaty – k. 15)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Podstawę prawną roszczenia Wojewódzkiego Szpitala (...) w K. stanowią przepisy ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w brzmieniu obowiązującym w dacie udzielenia pozwanemu świadczeń medycznych, tj. sprzed 1 stycznia 2013 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027).

Wartość usług świadczonych przez powoda na rzecz pozwanego w okresie jego pobytu na oddziale szpitalnym została ustalona jako ryczałt wynikający z rodzaju świadczenia, jakie zostało udzielone pozwanemu R. B.. Pozwany R. B. nie negował faktu, że nie posiadał ubezpieczenia zdrowotnego w dacie udzielania mu świadczeń. Oznacza to brak uprawnień do sfinansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych mu w okresie od 25 grudnia 2012 r. do 27 grudnia 2012 r. w Wojewódzkim Szpitalu (...) w K. ze środków publicznych.

Kurator adw. S. G. (2) w imieniu pozwanego zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, iż jest ono objęte dwuletnim terminem przedawnienia dla roszczeń wynikających z art. 750 k.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c., nie zaś pięcioletnim terminem przewidzianym w powołanej ustawie. Zdaniem strony pozwanej ten dłuższy termin nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż pozwany w okresie udzielenia mu świadczeń zdrowotnych przez powoda nie był objęty ubezpieczeniem zdrowotnym. Argumentacji tej Sąd nie podziela. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dacie udzielenia pozwanemu świadczeń medycznych, tj. sprzed 1 stycznia 2013 r., a więc przed zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 27 lipca 2012 r. (Dz.U.2012.1016 ) do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo przede wszystkim osoby objęte powszechnym – obowiązkowym i dobrowolnym ubezpieczeniem zwrotnym, ale także członkowie rodzin osób podlegających ubezpieczeniu obowiązkowemu, co wynika z art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6 ustawy. Prawo do przedmiotowych świadczeń potwierdza karta ubezpieczenia zdrowotnego, którą ubezpieczony ma obowiązek przedstawić, co do zasady, niezwłocznie, nie później niż do siedmiu dni od zakończenia udzielenia świadczenia, zaś w stanach nagłych do 30 dni od rozpoczęcia udzielenia świadczenia. Stosownie do art. 50 ust. 4 ustawy (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2013 r.) w razie nie przedstawienia dokumentu, o którym mowa wyżej, w powyższych terminach, świadczenie udzielone jest na koszt świadczeniobiorcy. Odpowiednikiem tego przepisu jest obowiązujący od 1 stycznia 2013 r. przepis art. 50 ust. 11 ustawy, który stanowi, że w stanach nagłych lub w przypadku, gdy ze względu na stan zdrowia nie jest możliwe złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, świadczenie opieki zdrowotnej zostaje udzielone pomimo braku potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej w sposób wskazany w ust. 1, 3 lub 6. W takim przypadku osoba, której udzielono świadczenia opieki zdrowotnej, jest obowiązana do przedstawienia dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej albo złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia opieki zdrowotnej, a jeżeli świadczenie to jest udzielane w oddziale szpitalnym, w terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania świadczenia opieki zdrowotnej - pod rygorem obciążenia tej osoby kosztami udzielonych jej świadczeń.

Nie są zatem zasadne zarzuty kuratora występującego w imieniu pozwanego albowiem sam fakt braku posiadania ubezpieczenia zdrowotnego przez R. B., nie wyłącza zastosowania przepisów cytowanej ustawy i nie zwalania go od uiszczenia opłat za usługi świadczone przez szpital na jego rzecz. Skoro pozwany korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej nie posiadając ubezpieczenia zdrowotnego, to w świetle art. 50 ust. 4 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w brzmieniu na dzień udzielenia usługi medycznej (którego odpowiednikiem jest aktualnie przepis art. 50 ust. 11), zobowiązany jest do zapłaty za świadczone na jego rzecz usługi medyczne przez powoda.

Roszczenia przysługujące świadczeniodawcy na podstawie art. 50 ust. 4 powołanej ustawy ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat od dnia, w którym stały się wymagalne, jak wynika z art. 50 ust. 8 powołanej ustawy w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2013 r. Podkreślić należy, iż wykonanie świadczeń medycznych na rzecz pozwanego przez Wojewódzki Zespolony Szpital w K. zakończyło się w dniu 27 grudnia 2012 r. i od tej daty w terminie 7 dni pozwany nie przedłożył dokumentu, z którego by wynikało, że w okresie udzielonych świadczeń medycznych posiadał ubezpieczenie zdrowotne. Roszczenie powoda stało się wymagalne w dniu 4 stycznia 2013 roku, gdyż wtedy najwcześniej pozwany mógł być wezwany do zapłaty. Tym samym dochodzone roszczenie uległoby najwcześniej przedawnieniu z dniem 4 stycznia 2018 r., natomiast pozew w niniejszej sprawie powód wniósł w dniu 29 listopada 2016 r. W tych okolicznościach podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawnienia należało uznać za bezzasadny.

Mając zatem na względzie powyższe, Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził na podstawie art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2013 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) od pozwanego R. B. na rzecz powoda Wojewódzkiego Szpitala (...) w K. kwotę 1 612 zł.

O odsetkach od zasądzonej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c., zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 29 listopada 2016 r. do dnia zapłaty, tj. od dnia wniesienia powództwa w niniejszej sprawie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 i 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik procesu oraz zwrotu kosztów niezbędnych i celowych. Strona powodowa wygrała proces w całości, a zatem należy się jej od pozwanego zwrot kosztów procesu w kwocie 1685 złotych. Obejmują one: opłatę od pozwu 30 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda w stawce minimalnej przewidzianej w §2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych 900 zł, zaliczkę na poczet wynagrodzenia kuratora 738 zł.

Na podstawie §1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w związku z §2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie przyznano adw. S. G. (1) wynagrodzenie w wysokości 1.107 zł brutto (900 x 23% + 900 = 1.107).

Do kwoty 738 zł wynagrodzenie kuratora zostało wypłacone z zaliczki powoda, zatem na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2016 poz. 623 z późn. zm.) w zw. z art. 98§1 k.p.c. Sąd nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kielcach od pozwanego R. B. kwotę 369 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych tymczasowo poniesionych z sum Skarbu Państwa na pokrycie reszty wynagrodzenia kuratora.

SSR Agnieszka Kierkowska