Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 lutego 2022r. powódka L. Ś. domagała się zasądzenia od pozwanego H. O. kwoty 15.590 zł oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu podniosła, że zleciła pozwanemu prace polegające na pokryciu dachu dachówką modułową wraz z przebudową facjatki na budynku jednorodzinnym, położonym w S., przy ul. (...). Powódka wskazała, że, w trakcie robót, okazało się, że wiele prac pozwany wykonał wadliwie, tym: 1) dach domu w czasie prac pokryto folią dachową niewłaściwą i w niewłaściwy sposób, która podczas wykonywania prac uległa zniszczeniu, 2) nabito łaty i kontrłaty w nieodpowiednich odległościach, a następnie przebito je, co w późniejszym efekcie doprowadziło do zalania na skutek ulewy, 3) dach nie został odpowiednio zabezpieczony w trakcie pracy, co spowodowało, że wskutek ulewnych deszczy w dniu 5 sierpnia 2021r. część mieszkania została zalana, 4) częściowo rozebrano facjatkę i pozostawiono ją bez pokrycia dachowego i zabezpieczenia, stąd ulewny deszcz zniszczył ją. Powódka podała, że, w trakcie wykonywanych prac, zwracała uwagę na te wadliwości, a także na to, że pracownicy byli pod wpływem alkoholu, jednak pracownicy ci nadal spożywali alkohol i wadliwie montowali poszczególne elementy. Powódka zaznaczyła, że brak reakcji pozwanego na zaistniałą sytuację spowodował, że została zmuszona do odstąpienia od umowy. Wywodziła, że w dniu 9 sierpnia 2021r. pozwany odstąpił od wykonywania jakichkolwiek poprawek i naprawy wyrządzonych szkód. Wobec tego powódka zleciła firmie (...) wykonanie pilnych i niezbędnych prac, tj.: demontażu źle zamontowanych łat i kontrłat, folii membranowej, demontażu uszkodzonej i zniszczonej papy, położenia nowej papy oraz przebudowy rozebranej facjatki. Powódka wskazała, że koszt tych prac wyniósł 11.900 zł, zaś koszt zakupu materiałów budowlanych i ochronnych oraz utylizacji nieczystości stałych 3.690 zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 26 sierpnia 2022r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany zarzucił, że po jego stronie brak jest legitymacji procesowej, bowiem nigdy nie zawierał żadnej umowy z powódką, nadto z pozwu wynika, że zawarła ona umowę z (...) S.A. Przyznał jednak, że wykonywał prace polegające na pokryciu blachodachówką budynku mieszkalnego, przy ul. (...) w S., ale zawarł ustną umowę z R. S., a uzgodnione wynagrodzenie wynosiło 40.000 zł. Wskazał, że prace rozpoczęły się 2 sierpnia 2021r. i w ich trakcie nie dokonano żadnych rozbiórek istniejącego pokrycia z papy, poza fragmentem przy lukarnie. Pozwany podał, że wieczorem 5 sierpnia 2021r. na skutek dużej nawałnicy doszło do zalania części pomieszczeń na poddaszu i właściciel wezwał straż pożarną oraz policję. Następnego dnia pracownicy pozwanego dodatkowo zabezpieczyli dach plandekami. Dnia 9 sierpnia 2021r. nie zostali jednak wpuszczeni na teren posesji, a R. S. odmówił im możliwości zabrania narzędzi. W rozmowie telefonicznej pozwany powiadomił, że to skutkuje koniecznością zejścia pracowników z budowy i zabraniem narzędzi, sprzętu i materiałów, jednak R. S. odmówił wydania tych rzeczy, których wartość oszacował pozwany na kwotę 25.000 zł i złożył na policji zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Pozwany zarzucił także, że K. T. nie ma w zakresie swojej działalności usług dekarskich. Ostatecznie zakwestionował roszczenie tak co do zasady, jak i wysokości (k. 52- 64).

Na rozprawie w dniu 28 lutego 2023r. pozwany wnosił i wywodził, jak dotychczas (k. 213).

W piśmie procesowym z dnia 9 lipca 2024r. powódka złożyła oświadczenie o modyfikacji powództwa poprzez żądanie dodatkowo ustawowych odsetek od dochodzonej kwoty od dnia 26 sierpnia 2021r. do dnia zapłaty (k. 340).

Na rozprawie w dniu 9 lipca 2024r. powódka poparła powództwo w zmodyfikowanej formie, a pozwany wnosił o jego oddalenie (k. 342).

Sąd ustalił, co następuje:

Latem 2021r. powódka L. Ś. zleciła pozwanemu H. O., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą ,,Firma Usługowa (...), wykonanie prac budowlanych polegających na pokryciu dachu balchodachówką modułową wraz z przebudową facjatki na zamieszkałym budynku jednorodzinnym, położonym w S., przy ul. (...). Ustną umowę w imieniu powódki zawarł z pozwanym jej ojciec R. S.. Uzgodnione wynagrodzenie za wykonanie prac wynosiło 40.000 zł. (...) niezbędne do wykonania robót miała dostarczyć firma (...), która w związku z tym dokonała na obiekcie stosownych pomiarów. Strony nie uzgodniły żadnych przedmiarów i kosztorysów.

Teren budowy został przekazany wykonawcy w dniu 2 sierpnia 2021r. i tego dnia rozpoczęły się przedmiotowe roboty, które prowadzone były bez nadzoru ze strony kierownika budowy i inspektora nadzoru.

Powódka zwracała pracownikom pozwanego uwagę odnośnie nieprawidłowości w wykonywanych pracach.

Prace wstępne zostały wykonane niezgodnie ze sztuką budowlaną i wyjątkowo niedbale.

dowód: zaświadczenie z (...) odnośnie pozwanego (k. 46- 47v), zeznania świadka R. S. (k. 125- 145), częściowe zeznania świadka J. M. (k. 192v- 197), opinia biegłego z zakresu budownictwa mgr inż. A. B. wraz z uzupełnieniem (k. 247- 254, 271- 276), częściowe zeznania pozwanego (k. 213v).

W dniu 5 sierpnia 2021r. wystąpiły obfite opady, które doprowadziły do zalania górnej części budynku. Pozwany nie był przygotowany na takie zmiany pogodowe i dopiero po interwencjach powódki przysłał pracowników z plandekami celem zabezpieczenia budynku. Plandeki okazały się bardzo zniszczone (częściowo podarte) i rozłożone nieprawidłowo, co doprowadziło do dalszego zalewania budynku. Ostatecznie pomocy udzieliła powódce Państwowa Straż Pożarna w S., na miejsce przyjechała też policja, której jednak nie udało się skontaktować z pozwanym.

W rejonie ul. (...) w S. w dniu 5 sierpnia 2021r. opad deszczu nie miał charakteru opadu deszczu nawalnego.

Brak odpowiedniego nadzoru na robotami doprowadził do zniszczenia (podziurawienia) istniejącego poszycia dachu, a w momencie wystąpienia obfitych opadów deszczu - do zalania pomieszczeń.

dowód: pismo Prezydenta Miasta S. z dnia 10.08.2021r. (k. 16- 17), pismo powódki do Rzecznika Praw Obywatelskich (k. 19-21), pismo Wojewody (...) z dnia 30.08.2021r. (k. 25- 25v), zdjęcia oraz nagrania dachu i materiałów na płycie CD (k. 26), zeznania świadka R. S. (k. 125- 145), częściowe zeznania świadka J. M. (k. 192v- 197), wyciąg z notatnika służbowego policji (k. 232- 236), opinia Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej- Państwowego Instytutu (...) w W. wraz z uzupełnieniem (k. 293- 294, 314- 316), opinia biegłego z zakresu budownictwa mgr inż. A. B. wraz z uzupełnieniem (k. 247- 254, 271- 276).

W dniu 9 sierpnia 2021r. powódka zażądała od pozwanego wykonania wszelkich koniecznych napraw i poprawek, ale on odmówił, wobec czego powódka nie dopuściła pracowników pozwanego do dalszych prac.

W zaistniałej sytuacji powódka była zmuszona powierzyć usuniecie wad w wykonanych robotach i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania dachu, a tym samym i całego budynku, K. T., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą ,,Usługi (...). K. T. wykonał, w zakresie zleconych prac na powierzchni 240 m ²: demontaż źle zamocowanych łat, kontrłat i folii membranowej, demontaż uszkodzonej papy, położenie nowej papy, przebudowę rozebranej zniszczonej facjatki. Koszt robót naprawczych, w tym dekarskich wyniósł 11.900 zł i z tego tytułu K. T. wystawił powódce w dniu 28 września 2021r. rachunek nr (...) na ww. kwotę, która została uregulowana gotówką. Koszt zakupu materiałów budowlanych do wykonania prac zastępczych oraz utylizacji nieczystości stałych wyniósł natomiast 3.690 zł.

Pozostawiony na posesji materiał i narzędzia pozwanego zostały odebrane przez pozwanego w asyście policji.

dowód: opinia biegłego z zakresu budownictwa mgr inż. A. B. wraz z uzupełnieniem (k. 247- 254, 271- 276), faktury VAT (k. 8- 12v), rachunek nr (...) (k. 13), zeznania świadków: R. S. (k. 125- 145), K. T. (k. 147- częściowe zeznania pozwanego (k. 213v).

Pismem z dnia 26 sierpnia 2021r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty na jej rzecz kwoty 15.000 zł tytułem odszkodowania za niewykonanie i nienależyte wykonanie zobowiązania. Wezwanie to okazało się bezskuteczne.

dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania (k.14-15).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne co do należności głównej.

Jeśli chodzi o żądanie powódki w zakresie odsetek ustawowych od kwoty 15.590 zł, to podnieść trzeba, że rozszerzenie powództwa było niedopuszczalne w oparciu o przepis art. 458 ⁸ § 1 k.p.c., a więc w zakresie tego roszczenia Sąd w ogóle nie orzekał.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawała kwestia zawarcia umowy o roboty budowlane. Niesporny był także przedmiot umowy oraz jej zakres, jak i fakt, że pozwany nie wykonał jej w całości.

Sporne natomiast było to kto był stroną przedmiotowej umowy, a zatem czy służyła stronom legitymacja procesowa, czy pozwany wykonał roboty w sposób należyty, czy też prace były obarczone wadami, a w konsekwencji, czy powód poniósł szkodę w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania, a jeśli tak to w jakiej wysokości.

Odnośnie legitymacji procesowej stron zaakcentowania wymaga, że pozwany zarzucił wyłącznie brak biernej legitymacji procesowej po jego stronie, chociaż argumentował także, że to nie powódka zawarła przedmiotową umowę, a R. S.. W pierwszej kolejności wskazać zatem należy, że powódka prawidłowo oznaczyła stronę pozwaną procesu jako: H. O., werbalizując przy tym, że to od niego winna być zasądzona na jej rzecz dochodzona należność, a jedynie omyłkowo podała nazwę przedsiębiorstwa pozwanego, co w żaden sposób nie mogło wpływać na uprawnienie H. O. do występowania w roli pozwanego w sprawie jako strony stosunku prawnego będącego przedmiotem postępowania. Przypomnienia zatem wymaga, że legitymacja procesowa stanowi uprawnienie do poszukiwania ochrony prawnej w konkretnej sprawie. Legitymacja procesowa stron jest przesłanką materialną postępowania cywilnego. W świetle poczynionych ustaleń także okazało się, że powódka posiada czynną legitymację procesową. Wynika to konsekwentnie z jej stanowiska, prezentowanego w toku procesu, które koreluje zarówno z treścią korespondencji przedprocesowej powódki, a zwłaszcza wezwania do zapłaty z dnia 26 sierpnia 2021r., ale również pism kierowanych do Rzecznika Praw Obywatelskich, Wojewody (...), Starosty (...), czy Prezydenta Miasta S.. Dodatkowo znalazło ono potwierdzenie w wiarygodnych zeznaniach świadka R. S., podającego, że to L. Ś. zawiązała stosunek zobowiązaniowy, a on tylko był jej pełnomocnikiem, a które korespondują z wiarygodnymi relacjami świadka K. T., wskazującego, że zleceniodawcą usunięcia wszelkich wad i usterek była właśnie powódka. Dlatego też jako nieprzekonywające jawią się twierdzenia świadka J. O., który stwierdził ,,że według jego wiedzy zlecał prace R. S.”, świadek bowiem nie doprecyzował skąd posiadł tę wiedzę, nadto do relacji tych należało podjeść z dużą ostrożnością wobec tego, że świadek jako osoba najbliższa pozwanego zainteresowana była w uniknięciu przez niego odpowiedzialności. Jeśli chodzi o świadka J. M., to nie odniósł się on do tej spornej kwestii w swoich zeznaniach. W tym stanie rzeczy pozwany skutecznie nie zanegował okoliczności, że R. S. posiadał umocowanie od powódki, aby reprezentować ją zarówno podczas zawierania rzecznej umowy, jak i w czasie jej realizacji.

Konsekwencją powyższych rozważań było przyjęcie, że strony łączyła umowa przewidziana przepisem art. 647 k.c., zgodnie z którym przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Stosownie zaś do art. 658 k.c. przepisy niniejszego tytułu (przyp. tytułu XVI umowa o roboty budowlane) stosuje się odpowiednio do umowy o wykonanie remontu budynku lub budowli.

Podkreślić dalej wypada, że stosownie do art. 471 k.c. samo nienależyte wykonanie zobowiązania uprawnia stronę przeciwną do żądania odszkodowania, zaś to na kontrahencie, który swojego zobowiązania w sposób zgodny z umową nie wykonał spoczywa ciężar wykazania, iż spowodowane to było okolicznościami za które nie ponosi on odpowiedzialności. Odpowiedzialność na podstawie art. 471 k.c. wymaga spełnienia przesłanek, jakimi są: 1) szkoda, 2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie istniejącego zobowiązania, 3) związek przyczynowy między niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą, która musi być następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. Odpowiedzialność kontraktowa w istocie oparta jest na domniemaj winie dłużnika, lub osoby o której mowa w art. 474 k.c. (por: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2019r., sygn. akt I AGa 43/19).

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy powódka wykazała przesłanki skutkujące zasadnością dochodzonego żądania.

W świetle zebranego materiału dowodowego pozwany nie spełnił swego zobowiązania w całości, natomiast wykonane prace były wadliwe, a więc spełnił świadczenie wbrew jego treści, przez co nie doszło do zaspokojenia interesu powódki ze względu na rozbieżność między zakresem zaspokojenia wynikającym z treści zobowiązania a rzeczywiście uzyskanym (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2014r. Sygn. akt I ACa 1528/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2019r., sygn. akt I AGa 43/19).

Okoliczność, że powódka apelowała do pozwanego o usunięcie wadliwości robót i spowodowane szkody, ale bez skutku, potwierdziło zarówno wezwanie do dobrowolnej zapłaty, treść wymienionych wcześniej pism kierowanych do Rzecznika Praw Obywatelskich, Wojewody (...), Starosty (...), czy Prezydenta Miasta S., jak i zeznania świadka R. S.. Pośrednio także świadczą o tym zeznania świadka K. T., jak i korespondujące z nimi faktury VAT dotyczące wydatkowanych sum na zakup materiałów i wywóz nieczystości stałych oraz rachunek za roboty K. T., a także jego kosztorys. Irracjonalne bowiem byłoby zlecanie kolejnych prac, gdyby rzeczywiście pozwany wykonał prawidłowo swoje zobowiązanie. Co więcej, argumentacja powódki znalazła również potwierdzenie w opinii biegłego z zakresu budownictwa mgr inż. A. B., której jednoznaczne wnioski naprowadzają ustalenie, że prace wykonane przez pozwanego nie były należytej jakości. Nawet jednak gdyby powódka podczas realizacji umowy wykazała się biernością, to pozwany nie mógłby się tym zasłaniać skoro twierdzenia powódki o nienależytym wykonaniu robót przez pozwanego znalazły swe oparcie w zebranych dowodach. I tak: świadek R. S. szczegółowo opisał jakość wykonania na rzecz pozwanego usługi, a dodatkowo jego wersja i wersja powódki o niezabezpieczeniu budowy w czasie trwania prac, co dodatkowo skutkowało zalaniem domu i dalszymi zniszczeniami, mają potwierdzenie chociażby w ustaleniach policji, o czym świadczy wyciąg z notatnika dotyczący interwencji. Zauważyć wypada, że sam pozwany nie kwestionował, że do rzeczonego zalania doszło, jednak chcąc zwolnić się z odpowiedzialności za szkodę, przypisywał przyczynę tego zdarzenia w stanie dachu, zastanym jeszcze przed rozpoczęciem prac. Tylko zatem informacyjnie trzeba dodać, że z zeznań świadka J. M. wynika, że dopiero podczas trwających obfitych opadów dowoził on plandeki. Oczywiście nie mogło przy tym ujść uwadze Sądu, że świadek ten pominął jednak kwestię jakości tychże plandek, a zatem należało uznać twierdzenia powódki w omawianym względzie za przekonywające.

Kluczowe znaczenie dla ustalenia, czy pozwany wykonał swe zobowiązanie w sposób należyty, miały wnioski opinii biegłego z zakresu budownictwa wraz z uzupełnieniem mgr inż. A. B., zgodnie z którymi pozwany nie zrealizował w całości przedmiotu umowy, a wykonane prace były niezgodnie ze sztuką budowlaną i wyjątkowo niedbale. Roboty były prowadzone bez nadzoru ze strony kierownika budowy i inspektora nadzoru. Brak odpowiedniego nadzoru na robotami doprowadził natomiast do zniszczenia (podziurawienia) istniejącego poszycia dachu, a w momencie wystąpienia obfitych opadów deszczu - do zalania pomieszczeń. Opinia biegłego została wykonana w oparciu o dostępny materiał dowodowy, tj. zdjęcia, dokumenty, dowody osobowe i wizję lokalną. Przy uwzględnieniu wszelkich przedłożonych dowodów oraz odpowiedzi na zadane biegłemu pytania, w zakresie umożliwiającym ustalenie istotnych okoliczności dla sprawy, zdaniem Sądu, po uzupełnieniu opinii i wyjaśnieniu ewentualnych wątpliwości, brak było podstaw do zakwestionowania powyższej opinii. Sporządzona opinia przez biegłego mgr inż. A. B. jest rzetelna i zgodna ze stanem wiedzy technicznej, dlatego też zasługuje w całości na uwzględnienie. Opinia została wykonana w sposób profesjonalny, odpowiada wszelkim wymaganiom, stawianym tego rodzaju dokumentom, uwzględnia cały materiał dowodowy. Wnioski z niej płynące nie budzą wątpliwości. W ocenie Sądu, z wyżej już zaprezentowanych względów, opinia ta zasługuje na przymiot wiarygodności, co skutkowało uwzględnieniem w całości jej wniosków.

W zestawieniu z omówioną opinią jako całkowicie niewiarygodne jawią się zeznania świadka J. O., odnośnie należytej jakości przedmiotowych prac. Tak samo trzeba było też ocenić zeznania świadka J. M., w omawianym względzie, jak i samego pozwanego.

W następnej kolejności należało zatem rozważyć, czy po stronie powódki powstała szkoda oraz, czy zaistniał normalny związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem przez dłużnika więzi zobowiązaniowej a szkodą wierzyciela (art. 361 k.c.).

Szkodą w rozumieniu art. 471 k.c. w zw. z art. 361 § 2 k.c. jest uszczerbek majątkowy czyli zmniejszenie się majątku poszkodowanego obejmujące rzeczywistą stratę (damnum emergens) i utracone korzyści (lucrum cessans). Strata wyraża się więc w rzeczywistej zmianie stanu majątkowego poszkodowanego i polega albo na zmniejszeniu się jego aktywów, albo na zwiększeniu pasywów. Szkoda wynikająca z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania postrzegana jest jako różnica między stanem majątku wierzyciela po naruszeniu zobowiązania a hipotetycznym stanem, jaki by istniał, gdyby dłużnik zachował się zgodnie z treścią zobowiązania. Tak rozumiana szkoda musi pozostawać w adekwatnym związku przyczynowym z naruszeniem zobowiązania.

Co ważne, nawet spełnienie przez wierzyciela wszystkich trzech omawianych przesłanek nie zawsze pozwala na ostateczne przypisanie dłużnikowi odpowiedzialności kontraktowej, gdyż wówczas aktualizuje się możliwość uwolnienia się dłużnika od odpowiedzialności – poprzez wykazanie, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności za które nie ponosi odpowiedzialności (przesłanki egzogeracyjne). Dłużnik jest zwolniony z obowiązku naprawienia szkody dopiero wówczas, gdy wykaże, że naruszenie zobowiązania nie jest następstwem okoliczności, za które w ramach konkretnego zobowiązania odpowiada. Odpowiedzialność dłużnika na podstawie art. 471 k.c. nie jest uzależniona od udowodnienia przez wierzyciela, że nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. To na dłużniku – żeby skutecznie uwolnić się od odpowiedzialności – spoczywa udowodnienie, że nienależyte wykonanie przez niego zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 2017r., sygn. akt V CSK 468/16, L.).

Chybiony jednak okazał się zarzut pozwanego, czyli wystąpienie siły wyższej.

W sposób jasny, rzeczowy i wykluczający w jakimkolwiek stopniu brak pewności, opinia Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej- Państwowego Instytutu (...) w W. wraz z uzupełnieniem wykazała, że w dniu 5 sierpnia 2021r. nie doszło do nawalnych deszczy w miejscu posadowienia domu, podlegającego remontowi w zakresie dachu. Sąd podzielił wnioski tej opinii z uwagi na jej spójność, logiczność i profesjonalizm, a stron jej ostatecznie nie kwestionowały.

W ustalonych okolicznościach pozwany nie udowodnił więc okoliczności zwalniających go od odpowiedzialności kontraktowej.

W świetle poczynionych ustaleń szkoda polegająca na rzeczywistej stracie wyniosła 15.590 zł.

Pod pojęciem „damnum emergens” przyjęto ujmować każde pogorszenie się sytuacji majątkowej poszkodowanego, wskutek zmniejszania się posiadanych aktywów lub też zwiększania jego pasywów. Zmniejszanie aktywów następuje poprzez utratę, ubytek lub zniszczenie poszczególnych elementów majątkowych, które dotąd przysługiwały poszkodowanemu, zatem omawiana postać szkody polega na tym, że pomniejszeniu ulega strona czynna majątku. Podkreślenia wymaga, że omawiana postać szkody zawiera w sobie także zwiększenie się tych zobowiązań poszkodowanego, których powstanie lub powiększenie się ich rozmiaru stanowi skutek zdarzenia przypisanego osobie zobowiązanej do naprawienia szkody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 22 kwietnia 2020r., Sygn. akt I ACa 29/20).

Pomiędzy szkodą zgłaszaną przez powoda a działaniami pozwanego powodującymi szkodę w postaci braku starannego działania musi zostać udowodniony adekwatny związek przyczynowo-skutkowy. Doniosłość prawną ma właśnie tylko tzw. adekwatny związek przyczynowy, zdefiniowany w art. 361 § 1 k.c.

Na kanwie niniejszej sprawy powódka wykazała istnienie tegoż związku poprzez udowodnienie nienależytego wykonania zobowiązania i jego częściowego niewykonania, a nadto konieczność poniesienia kosztów związanych z usunięciem wad, zakończeniem prac oraz przywróceniem prawidłowego funkcjonowania dachu. Powódka, zdaniem Sądu, sprostała też przy tym obowiązkowi wykazania wysokości poniesionej szkody. Wykazała ją bowiem zarówno dowodami osobowymi w postaci zeznań świadków: R. S. i K. T., jak i z dokumentów: kosztorysu powykonawczego, rachunku nr (...) oraz faktur VAT o nr: (...).

Przypomnieć w tym miejscu trzeba, że faktura VAT stanowi dokument prywatny na dowód tego, że określona osoba złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie. Sąd Apelacyjny w Katowicach z wyroku z 23 lutego 2016r. w sprawie V ACa 542/15 stwierdził, że co do zasady faktura VAT jest dokumentem księgowym, rozliczeniowym, wystawionym głównie dla realiów podatkowych, a także jednym z dowodów źródłowych stwierdzających wykonanie danej operacji gospodarczej. Moc dowodowa faktury w procesie cywilnym nie różni się niczym od mocy dowodowej innych dokumentów. Tak jak każdy dokument prywatny faktura VAT jest dowodem tego, że określona osoba złożyła oświadczenie w nim zawarte, a zatem na gruncie przepisów postępowania cywilnego nie ma podstaw do nadania fakturze mocy dowodowej innej niż jakimkolwiek dokumentom. Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć wiarygodność przedstawionych przez powódkę dokumentów, w tym ww. faktur VAT, a pozwany nie kwestionował ich prawdziwości i wiarygodności. Sąd uznał je za w pełni wiarygodne. Skoro wykonawcy i sprzedawcy, na wystawionych fakturach, wpisali tytuły zapłaty, to Sąd w ramach swobodnej oceny dowodów władny był przyjąć, że wskazana w fakturze podstawa żądania zapłaty odpowiada rzeczywistości (por. wyrok Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2001r. w sprawie V CKN 291/00, LEX nr 53120).

Istotne przy tym było, że biegły z zakresu budownictwa mgr inż. A. B. opiniował (co Sąd uznał za wiarygodne, o czym rozważył powyżej), że do wykonania zakresu prac, jakie zrealizował K. T., należało zaangażować doświadczoną ekipę składającą się z 5 pracowników oraz 1 osobę do nadzoru. Czas niezbędny do wykonania ww. prac wynosił 6 dni, co przy uwzględnieniu średniej stawki godzinowej brutto w 2021r. w wysokości 35 zł, daje kwotę 12.600 zł (6 pracowników x 6dni x 10 godz./dzień x 35 zł), która jest niższa od kwoty jaką uiściła powódka na rzecz wykonawcy zastępczego, a zatem ta z rachunku nr (...) i kosztorysu powykonawczego jest przekonywająca i adekwatna do wartości wykonanych robót.

Biorąc pod uwagę powyższe na podstawie art. 471 k.c., art. 361 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 363 § 1 i 2 k.c. orzeczono, jak sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ , 3 k.p.c. w zw. z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2023.1964) i art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz.U.2023.2111).

SSR Ewa Łuczyńska

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełn. pozwanego.

SSR Ewa Łuczyńska