Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:		sędzia Urszula Cyrnek
	Protokolant:	st.sekr.sądowyAlina J.

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2020 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. Z.

przeciwko K. Z.

o alimenty

I.zasądza od pozwanego K. Z. alimenty na rzecz J. Z. w kwocie po 600(sześćset)zł miesięcznie poczynając od dnia 30 października 2019r, płatne z góry do 15-ego każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rak przedstawicielki ustawowej K. P.;

II.w pozostałej części powództwo oddala;

III.nakazuje pobrać od pozwanego K. Z. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 360(trzysta sześćdziesiąt)zł tytułem kosztów sądowych;

IV.wyrokowi w punkcie I-ym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

V.koszty zastępstwa procesowego między stronami wzajemnie znosi.

sędzia Urszula Cyrnek

Sygn. akt III RC 791/19

UZASADNIENIE

Pozwem z 30 października 2019 r. K. P. działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda J. Z. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. Z. alimentów w kwocie 1.000 zł miesięcznie, płatnych na konto matki powoda, z góry do 15-go dnia każdego miesiąca, poczynając od dnia wniesienia pozwu z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu wskazała, że od czasu gdy rodzice małoletniego nie mieszkają razem pozwany dobrowolnie płaci alimenty w kwocie 400 zł miesięcznie, jednak są one niewystarczające do zapewnienia dziecku godnych warunków życia. Koszty utrzymania J. Z. wynoszą bowiem ok. 5.000 zł miesięcznie i składają się na nie następujące wydatki: utrzymanie mieszkania 1.800 zł, wyżywienie 800 zł, odzież i zabawki 200 zł, środki higieny 60 zł, doraźnie koszty lekarstw 100 zł, zapewnienie opieki 1.100 zł, wakacje, święta i wycieczki 940 zł. Ponadto matka dziecka wskazała, że pracuje jako pracownik do spraw obsługi klienta i zarabia średnio 2.000 zł netto miesięcznie, a możliwości zarobkowe pozwanego są bardzo dobre, ponieważ był zatrudniony w firmie Poczta Polska na stanowisku informatyka (k. 3-4).

W odpowiedzi na pozew z 3 grudnia 2019 r. pozwany uznał powództwo o alimenty do kwoty po 450 zł miesięcznie, a w pozostałej części wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że matka zawyżyła koszty utrzymania dziecka oraz, że K. P. ma wyższe możliwości finansowe niż on sam. Ponadto wskazał, że nie jest uzasadnione aby matka mieszkała z dzieckiem w tak dużym mieszkaniu, gdy pozwany zajmuje jeden pokój. K. Z. podniósł również, że utrzymuje z synem kontakt i w tym czasie zapewnia mu wyżywienie i zabawki (k. 26-27).

Do dnia zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie (k. 73v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. Z., ur. (...) pochodzi z nieformalnego związku (...). Rodzice dziecka mieszkali wspólnie i prowadzili razem gospodarstwo domowe do lutego 2019 r. Do czasu wspólnego zamieszkiwania oboje łożyli na utrzymanie syna i sprawowali nad nim opiekę, w czym pomagała im babka macierzysta powoda. Po wyprowadzce ojciec zaczął dobrowolnie płaci na rzecz syna alimenty w kwocie 400 zł miesięcznie. Partycypował również w opłatach za zajmowane przez matkę i dziecko mieszkanie do października 2019 r., ponieważ umowa najmu była zawarta również na niego.

J. Z. ma ponad 2 lata, mieszka z matką w wynajmowanym mieszkaniu w K., gdzie czynsz najmu wynosi 1.200 zł miesięcznie. Dodatkowo K. P. płaci koszty administracyjne utrzymania lokalu w kwocie 340 zł miesięcznie obejmujące zaliczki na wodę i ciepło użytkowe, a ponadto opłaca rachunki za energię elektryczną. Małoletni powód jest ogólnie zdrowy. W 2019 r. matka była z synem w K., S. oraz B..

dowody: umowa najmu lokalu mieszkalnego (k. 8-12), faktury VAT (k. 13-14), informacja ze Wspólnoty Mieszkaniowej (...) (k. 16-17), kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia J. Z. (k. 19), częściowo zeznania K. P. (k. 48), zeznania K. Z. (k. 48v)

W opiece nad powodem pomaga babka macierzysta- A. W. (1), z którą w dniu 21 czerwca 2019 r. K. P. zawarła umowę zlecenia (umowę uaktywniającą, której składki społeczne finansuje budżet państwa), zgodnie z którą babka zobowiązała się do wykonywania zadań z zakresu sprawowania opieki nad wnukiem jako niania w poniedziałki, środy oraz piątki od godziny 10:00 do godz. 14:00. W umowie ustalono wynagrodzenie na kwotę 400 zł, a następnie aneksem z dnia 1 listopada 2019 r. podwyższono je do kwoty 1.100 zł płatnej do końca ostatniego dnia, każdego miesiąca, z dołu gotówką, do rąk własnych. Kwotę wynagrodzenia podwyższono, aby A. W. (1) miała odprowadzane wyższe składki społeczne, a w szczególności składkę emerytalną, aby w przyszłości osiągać wyższe świadczenie emerytalne. Babka macierzysta od 2013 r. do sierpnia 2018 r. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą (...) ,,Wyroby Tradycyjne u A.” w ramach której prowadziła sklep spożywczy. A. W. (1) jest u córki codziennie i pomaga w opiece nad małoletnim, robi również dla niej zakupy. Dziadek macierzysty powoda jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, zajmuje się jednak inwestowaniem na giełdzie, co czyni swoimi środkami finansowymi, babki macierzystej oraz córki. Gdy K. P. poprosi rodziców o środki finansowe, ojciec przekazuje jej kwoty w wysokości ok. 200-300 zł pozyskane z inwestycji giełdowych. Rodzice K. P. mieszkają w dwupokojowym mieszaniu położonym w K..

dowody: umowa zlecenia zwana umową uaktywniającą z 21 czerwca 2019 r. oraz aneksy (k. 5-7), zeznanie podatkowe PIT-36 A. W. (2) (k. 67-70), informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K. (k. 71), informacja z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (k. 72), częściowo zeznania A. W. (1) (k. 73v), częściowo zeznania K. P. (k. 48)

K. P. ma 25 lat, z wykształcenia jest ekonomistą. Od 24 maja 2019 r. pracuje w (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy zlecenia i zarabia ok. 2.000 zł netto miesięcznie. Pracuje od 6 do 12 godzin dziennie, w różne dni tygodnia. Oprócz powoda nie posiada innych osób na utrzymaniu. W 2019 r. sprzedała samochód marki H. z 2009 r. za kwotę 30.000 zł. W styczniu 2017 r. otrzymała darowiznę od swojej babci K. W. w postaci środków pieniężnych w kwocie 120.000 zł. Zainwestowała na giełdzie 60.000 zł ze środków z darowizny i ,,jak brała zeznanie podatkowe to było 100.000 zł”.

dowody: roczna karta wynagrodzenia za rok 2019 (k. 15), zaświadczenie o zarobkach K. P. (k. 18), umowa darowizny kwoty pieniężnej (k. 54-55), zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (k. 56-59), zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2018 r. (k. 61-63)

K. Z. ma 26 lat, ukończył studia na Politechnice (...) na kierunku logistyka. Od 16 lutego 2017 r. jest zatrudniony w wymiarze pełnego etatu w Poczcie Polskiej S.A. jako informatyk i zarabia średnio ok. 2.450 zł netto miesięcznie. W 2018 r. osiągnął dochód w wysokości 37.334,92 zł. Zajmuje pokój na parterze budynku mieszkalnego położonego w Ł., którego właścicielem jest jego siostra I. G., ponieważ ustanowiła na jego rzecz nieodpłatną służebność osobistą, polegająca na prawie zamieszkiwania na paterze budynku mieszkalnego do czasu uzyskania przez niego własności lub współwłasności lokalu lub budynku mieszkalnego. Pozwany ponosi jedynie proporcjonalne koszty związane z eksploatacją mediów w kwocie ok. 150 zł miesięcznie. Na swoje wyżywienie przeznacza ok. 650 zł miesięcznie, a na kosmetyki i środki higieny ok. 200 zł miesięcznie. Za telefon i Internet płaci 150 zł miesięcznie. Dojazdy do pracy kosztują go ok. 400 zł miesięcznie, płaci również ubezpieczenie w kwocie 150 zł miesięcznie. Nie posiada oszczędności ani majątku. Oprócz powoda nie posiada innych osób na utrzymaniu. Utrzymuje stały kontakt z synem, cztery razy w miesiącu zabiera małoletniego do siebie. Pozwany cierpi na chorobę wrzodową.

dowody: akt notarialny Repertorium A numer (...) (k. 30-31), faktury VAT (k. 32-37), decyzja Wójta Gminy P. z 28 stycznia 2019 r. (k. 38), zaświadczenie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. (k. 39), zeznania K. Z. (k. 48v)

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wskazane dokumenty. Do ustaleń posłużył także dowód osobowy z przesłuchania matki małoletniego powoda oraz pozwanego. Na zeznaniach K. Z. Sąd oparł się w całości. Są one spójne i wewnętrznie uporządkowane oraz nie zawierają zasadniczych sprzeczności nakazujących poddać w wątpliwość ich treść. Nadto wspierane są dowodami z dokumentów. Sąd nie dał wiary zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletniego w zakresie kosztów utrzymania dziecka. Nie wykazała ona bowiem, że kształtują się one na poziomie ok. 5.000 zł miesięcznie. Należy zauważyć, że K. P. nie dysponuje co miesiąc takimi środkami pomimo dobrowolnych alimentów od pozwanego oraz oszczędności, ponieważ jak sama wskazała ulokowane są one w akcjach. Zeznania matki dziecka są nielogiczne, gdyż skoro ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie ponad 1.500 zł miesięcznie, a zarabia ok. 2.000 zł netto nie jest w stanie zagwarantować dziecku i faktycznie tego nie czyni, nawet przy wsparciu byłego partnera i rodziców, życia na tak wysokiej stopie. Ponadto Sąd nie dał wiary jej zeznaniom w zakresie, w jakiem wskazywała, że co miesiąc przekazuje swojej matce gotówką 1.100 zł miesięcznie tytułem opieki nad synem. Jak sama babka macierzysta zeznała podwyższenie jej wynagrodzenia miało związek z chęcią uzyskania w przyszłości wyższego świadczenia emerytalnego, ponieważ kwota składek w przypadku umowy uaktywniającej jest pokrywana z budżetu państwa. Sąd nie uznał za wiarygodne zeznania K. P. i A. W. (1) w tym zakresie. Strona powodowa oraz świadek nie przedstawili żadnych dowodów potwierdzających, że faktycznie taka kwota płacona jest babce za opiekę, a ponadto pozwany kwestionował tę okoliczność, podnosząc, że w rzeczywistości matka dziecka nie przekazuje A. W. (1) wynagrodzenia zgodnego z zawartą umową.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o alimenty zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwym faktem jest to, że małoletni J. Z., z racji wieku oraz z uwagi na to, że nie posiada majątku, jest uprawniony do pełnej alimentacji ze strony rodziców. Art. 135 § 2 k.r.o. stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Oceniając rozmiar usprawiedliwionych potrzeb dziecka Sąd oparł się jedynie częściowo na przesłuchaniu matki, która z nim mieszka i wyspecyfikowała koszty jego utrzymania. Sąd nie zgodził się jednak z przedstawicielką ustawową małoletniego, że koszt jego utrzymania wynosi 5.000 zł miesięcznie, ponieważ nie wykazała ona tego w należyty sposób, a pozwany również kwestionował tę kwotę zaznaczając, że w czasie, gdy mieszkali razem koszty utrzymania syna kształtowały się na poziomie ok. 800 zł miesięcznie. Nie sposób przyjąć za matką dziecka, że utrzymanie 2 letniego dziecka może generować podane przez nią wydatki, które nie odpowiadają zasadzie równej stopy życiowej rodziców i dzieci. K. P. za zasadne uważa włączenie do kosztów utrzymania dziecka wydatków związanych w wynajmem mieszkania w kwocie 1.800 zł miesięcznie. Jej twierdzenie jest jednak nieuzasadnione, ponieważ bez względu na to czy mieszkałaby w tym lokalu z synem czy samodzielnie musiałaby ponosić koszty jego wynajmu. Należy zaznaczyć, że do kosztów utrzymania dziecka nie można wprost wliczyć całości wydatków związanych z najmem. Można wliczyć jedynie taką część rachunków, o jaką wzrosły opłaty związane z bieżącą eksploatacją lokalu ze względu na zamieszkanie w nim dziecka oraz ewentualną podwyżkę opłaty za czynsz z uwagi na przebywanie w mieszkaniu dodatkowego lokatora. W przedmiotowej sprawie należy przyjąć, że z uwagi na zamieszkanie w lokalu małoletniego powoda jedynie nieznacznie wzrosły koszty zużycia energii elektrycznej oraz wody, a reszta opłat za najem jest stała. Odnosząc się do kosztów wyżywienia Sąd nie zgodził się z K. P., że wynoszą one 800 zł miesięcznie, ponieważ jest to kwota zawyżona. Dziecko nie ma żadnych problemów trawiennych oraz nietolerancji pokarmowych i z tego względu koszt jego wyżywienia nie jest aż taki wysoki. Sąd przyjął jednak za matką, że zasadne jest przeznaczanie na środki higieny powoda ok. 60 zł miesięcznie. Z kolei koszt lekarstw doraźnych wskazany przez matkę na kwotę 100 zł miesięcznie jest nieusprawiedliwiony, ponieważ dziecko jest ogólnie zdrowe i nie przyjmuje na stale żadnych lekarstw. Matka nie podnosiła również, że syn często się przeziębia czy ma drobne infekcje i z tego względu w ocenie Sądu zakup lekarstw dla małoletniego nie generuje kosztów większych niż 50 zł miesięcznie. Ponadto nie jest zasadne uwzględnienie w usprawiedliwionych potrzebach powoda wydatków na wakacje, święta i wycieczki w kwocie 940 zł miesięcznie, ponieważ kwota ta nie jest odpowiednia do wieku dziecka oraz stopy życiowej rodziców. Jak sama przedstawicielka ustawowa wskazała w 2019 r. była z synem w K., S. oraz B.. Z całą pewnością wydatki te nie wyniosły ponad 11.000 zł w ciągu roku. Należy również zauważyć, że takie wyjazdy w praktyce nie stanowią odpowiedniej i koniecznej rozrywki dla dziecka, a są pośrednio wyjazdami wypoczynkowymi jego matki i z tego względu nie można zaliczyć ich do usprawiedliwionych potrzeb dziecka w wieku 2 lat. Nie ulega wątpliwości, że dzieci do prawidłowego rozwoju powinny również spędzać czas poza miejscem zamieszkania, jednak wydatki na wyjazdy przedstawione przez matkę są znacznie zawyżone. Odnosząc się do kosztów zapewnienia opieki, to nie zostało wykazane, że faktycznie K. P. przekazuje A. W. (1) kwotę 1.100 zł miesięcznie tytułem opieki nad dzieckiem. Z umowy zlecenia (umowy uaktywniającej) wynika, że wypłata ta ma odbywać się w gotówce, a sama babka macierzysta przyznała, że z otrzymywanych od córki środków robi dla niej oraz dla wnuka zakupy, nie można więc przyjąć, że całość kwoty wskazanej w umowie stanowi wynagrodzenie A. W. (1) i taką kwotę opłaty za opiekę należy włączyć do kosztów utrzymania dziecka, tym bardziej, że do listopada kwota ta wynosiła 400 zł miesięcznie, a babka macierzysta sama przyznała, że został zawarty aneks do umowy zwiększający wysokość wynagrodzenia, aby z tytułu tej umowy były odprowadzane wyższe składki społeczne i aby babka powoda w przyszłości mogła otrzymywać wyższe świadczenie emerytalne. Ponadto należy zauważyć, że opiekę sprawowaną przez A. W. (1) należy rozpatrywać przez pryzmat stosunków rodzinnych jakie panują pomiędzy K. P. a jej rodzicami. Nielogiczne w ocenie Sądu są twierdzenia strony powodowej i świadka, że faktycznie córka przekazuje matce tytułem wynagrodzenia kwotę 1.100 zł miesięcznie, z tej kwoty babka macierzysta robi następnie dla wnuka i jego matki zakupy, a gdy K. P. zabraknie środków finansowych to ojciec przekazuje jej kwoty w wysokości 200-300 zł miesięcznie. Wobec powyższego do usprawiedliwionych potrzeb J. Z. należy włączyć koszty opieki w kwocie nie wyższej niż 400 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz kierując się logiką i zasadami doświadczenia życiowego Sąd przyjął, że koszty utrzymania powoda, odpowiadające stopie życiowej jego rodziców, wynoszą nie więcej niż 1.000 zł miesięcznie.

Przechodząc do omówienia możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy zauważyć, że jest on młodym i ogólnie zdrowym mężczyzną (choroba wrzodowa nie ma wpływu na jego możliwości zarobkowe), który ma stałą pracę i jako informatyk zarabia średnio ok. 2.450 zł netto miesięcznie. Nie posiada on jednak żadnego majątku ani oszczędności. W ocenie Sądu to matka powoda ma wyższe możliwości zarobkowe i majątkowe, ponieważ oprócz wynagrodzenia w kwocie ponad 2.000 zł netto miesięcznie ma oszczędności, ponieważ otrzymała od babki darowiznę w kwocie 120.000 zł, a gdy zainwestowała 60.000 zł z tej kwoty na giełdzie, to uzyskała dodatkowo 40.000 zł (k.48v). Ponadto posiada dodatkowe środki pozyskane ze sprzedaży samochodu w kwocie 30.000 zł. Należy mieć na uwadze, że z inwestycji giełdowych matka ma możliwość uzyskiwania dodatkowych środków, co zresztą czyni. Oczywiście nie jest to stały dochód w skali miesiąca, ponieważ niekiedy osiąga stratę, nie mniej jednak sama matka K. P. potwierdziła, że mąż dokonując inwestycji w imieniu wszystkich 3 członków rodziny i uzyskuje z tego tytułu dochody, a w razie potrzeby dodatkowo przelewa córce środki finansowe.

Oceniając w jakim zakresie każde z rodziców powoda winno uczestniczyć w kosztach jego utrzymania Sąd zważył, że matka małoletniego obowiązek alimentacyjny względem syna w większym stopniu niż ojciec realizuje poprzez troszczenie się o potrzeby małoletniego, opiekę nad nim i wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.). Ojciec ma kontakt z synem jedynie cztery razy w miesiącu i dlatego to pozwany powinien w większym stopniu niż matka partycypować w kosztach utrzymania syna i w związku z tym Sąd zasądził od pozwanego alimenty od dnia wniesienia pozwu w kwocie po 600 zł miesięcznie. Kwota ta mieści się w możliwościach płatniczych pozwanego oraz odpowiada uzasadnionym potrzebom małoletniego.

Sąd oddalił natomiast powództwo w pozostałej części jako nadmiernie wygórowane i oparte na błędnym założeniu przedstawicielki ustawowej małoletniego, że koszt utrzymania dziecka wynosi 5.000 zł miesięcznie.

O kosztach sądowych należało orzec na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 785), nakazując pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 zł tytułem kosztów sądowych.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał orzeczeniu w części uwzględniającej powództwo na podstawie przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Sąd zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego na podstawie art. 100 k.p.c. bowiem żądanie zostało uwzględnione tylko częściowo.

SSR Urszula Cyrnek