Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2024 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska
Protokolant:	sekr.sądowy Paulina Górczak

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2024 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa N. K.

przeciwko P. K. (1)

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego P. K. (1) na rzecz powódki N. K. alimenty w kwocie po 650 (sześćset pięćdziesiąt)złotych miesięcznie, płatne z góry do rąk matki P. K. (2) w terminie do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 20.02.2023r.;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  odstąpić od obciążania pozwanego kosztami procesu;

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska

III RC 134/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 lutego 2023 roku małoletnia powódka N. K. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową P. K. (2) wniosła o zasądzenie od P. K. (1) na rzecz małoletniej N. K. świadczenia alimentacyjnego w kwocie po 1500 zł miesięcznie, płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki P. K. (2), wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, od dnia złożenia niniejszego pozwu oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz przedstawicielki ustawowej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że małoletnia N. K. pochodzi z nieformalnego związku P. K. (2) i pozwanego P. K. (1). Strony nie mieszkają ze sobą, a opiekę nad małoletnią sprawuje P. K. (2), która zapewnia jej warunki bytowe w przeciwieństwie do pozwanego, który nie wykazuje żadnego zainteresowania córką. Podniosła, że kwota zasądzonych alimentów jest zasadna i odzwierciedla sumę wydatków czynionych przez przedstawicielkę ustawową małoletniej. N. K. ma 2 lata i na koszt jej miesięcznego utrzymania składają się: wyżywienie 500 zł, odzież i obuwie 300 zł, zabawki 300 zł, środki czystości 200 zł, lekarz i lekarstwa 150 zł, opłaty 400 zł, rozrywka 100 zł, co łącznie wynosi 1950 zł miesięcznie. Wskazała, że pozwany powinien czuć się w obowiązku, aby zapewnić córce prawidłowy rozwój, jak i również wraz z wiekiem możliwość rozwijania swoich talentów i zainteresowań. (k. 3-9)

W odpowiedzi na pozew z dnia 13 grudnia 2023 roku P. K. (1) wniósł o zawieszenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu podniósł, że wnosi o zawieszenie powództwa w związku z toczącym się postępowaniem o odebranie praw rodzicielskich w Sądzie Rejonowym dla Krakowa - Śródmieście w Krakowie, w związku z nienależytą opieką nad małoletnią. Podkreślił, że ma kontakt z małoletnią co 2 tygodnie w niedzielę. Dobrowolnie przelewa na jej utrzymanie kwotę 300 zł miesięcznie, a ponadto zabiera małoletnią do bawialni. Wskazał, że P. K. (2) utrudnia mu spotkania z córką. Ponadto pobiera ona świadczenie 500+ na córkę. Kwota utrzymania powódki w pozwie jest zawyżona, a sam pozwany zarabia najniższą krajową. (k.44-46)

Na rozprawie w dniu 23 stycznia 2023 r. powódka zmodyfikowała swoje stanowisko wnosząc o 1000 zł świadczenia alimentacyjnego, a pozwany uznał powództwo do kwoty 400 zł. (k.105-107)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

N. K., ur. (...), pochodzi z nieformalnego związku P. K. (2) i P. K. (1), który trwał od maja 2019 do grudnia 2020 r. Do 3 miesiąca życia była wychowywana przez oboje rodziców.

Pomiędzy rodzicami małoletniej toczy się postępowanie przed Sądem Rejonowym dla Krakowa – Nowej Huty w Krakowie z wniosku P. K. (1) z udziałem P. K. (2) o pozbawienie władzy rodzicielskiej i ustalenie kontaktów oraz w sprawie z urzędu przy uczestnictwie P. K. (1) i P. K. (2) o ograniczenie władzy rodzicielskiej.

N. K. ma aktualnie niespełna 3 latka. Uczęszcza do Przedszkola (...). Jako pierwszoplanowego opiekuna postrzega matkę, z którą na co dzień mieszka. Z ojcem małoletnia utożsamia obecnego partnera matki. Wobec ojca biologicznego nie wykazuje cech niepokoju, czy lęku. Nie postrzega go jako osoby bliskiej i nazywa go „panem”.

P. K. (2) ma 25 lat. Posiada wykształcenie gimnazjalne. Aktualnie nie pracuje, ponieważ opiekuje się synem z kolejnego związku. Pozostaje w konkubinacie z P. P. (1), który ją utrzymuje. Pracuje na budowie z dochodem ok. 5000 zł. Wynik przeprowadzonego badania psychologicznego wskazuje na to, iż zarówno jej predyspozycje rodzicielskie, jak i kompetencje w tym zakresie są niskie. Skupia się ona w głównej mierze na potrzebach bytowych córki, nie starając się budować z nią prawidłowej więzi.

P. K. (1) ma 24 lata. Posiada wykształcenie gimnazjalne. Pracuje jako kasjer w firmie (...) z dochodem 2800 zł miesięcznie. W 2020 roku osiągnął przychód w wysokości 26 000 zł. W 2021 roku osiągnął przychód w wysokości 34 400 zł. W 2022 roku osiągnął przychód w wysokości 39 324,67 zł. Zamieszkuje wraz z bratem i rodzicami, którzy wynajmują dom za kwotę 5000 zł, a pozwany dokłada się 1400 zł. Wynik przeprowadzonego badania psychologicznego ojca wskazują na jego niskie kompetencje i predyspozycje rodzicielskie. Ma on bardzo ograniczoną rzeczywistą wiedzę o córce, jej bieżących potrzebach i zwyczajach.

Dowody: odpis skrócony aktu urodzenia (k. 11), potwierdzenie transakcji (k. 47-49, 91-93), rozliczenia podatkowe P. K. (1) (k. 55-72), postanowienie z dnia 12 czerwca 2023 roku w sprawie III Nsm 706/21/N Sądu Rejonowego dla Krakowa – Nowej Huty w Krakowie (k. 73), opinia OZSS w Krakowie (k. 97-104), zeznania P. K. (2) (k. 105v-106), zeznania P. K. (1) (k. 106-106v), zeznania P. P. (1) (k. 107)

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty, na podstawie których poczyniono ustalenia odnośnie aktualnej sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego oraz sytuacji powódki. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie wzbudzały również wątpliwości Sądu, co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści. Zeznania P. K. (2), P. K. (1) i P. P. (1) Sąd uznał za wiarygodne, albowiem były spójne i korelowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a także były spójne względem siebie nawzajem.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwe i niesporne jest to, że powodowie z racji wieku oraz z uwagi na to, że nie posiadają majątku są uprawnieni do pełnej alimentacji ze strony rodziców. Zakres obowiązku alimentacyjnego zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Małoletnia powódka ma niespełna 3 latka i nie posiada żadnego majątku, a zatem poza wszelkim sporem pozostaje to, że nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i to rodzice są nadal zobowiązani do jej utrzymania. Zdaniem Sadu koszt utrzymania N. K. oscyluje w granicach 1000 zł miesięcznie, na co składa się 300 zł przedszkole, 500 zł jedzenie, 200 zł ubranie, 100 zł zabawki.

Rozważając to w jakiej części każde z rodziców winno partycypować w utrzymaniu małoletniej, Sąd wziął pod uwagę fakt, iż matka dziewczynki obowiązki rodzicielskie realizuje na co dzień poprzez troszczenie się o wszelkie jej potrzeby uznać należy, że realizuje swój obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej poprzez osobiste starania o wychowanie małoletniej, zgodnie z treścią art. 135 § 2 k.r.o.

Przechodząc do sytuacji pozwanego to widuje się on z córką regularnie co dwa tygodnie, w niedzielę. Wówczas przywozi małoletniej zakupy, ubrania. W trakcie widzeń zabiera dziewczynkę na bawialnie, bądź inne atrakcje. Na mocy porozumienia z matką przesyłał jej kwotę 300 zł na utrzymanie córki. Pozwany jest osobą młodą, zdrową. Ma predyspozycje, aby podjąć lepiej płatne zatrudnienie, jeżeli uważa, iż obecne wynagrodzenie nie jest wystarczające do pokrycia zobowiązań alimentacyjnych. Natomiast powyższe nie może być przesłanką ku temu, aby na rzecz małoletniej zasądzić świadczenie alimentacyjne niepozwalające na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.

Oceniając w jakim zakresie każde z rodziców powodów powinno uczestniczyć w kosztach ich utrzymania Sąd zważył, że matka małoletniej obowiązki alimentacyjne w większym stopniu niż ojciec realizuje na co dzień poprzez troszczenie się o jej potrzeby, codzienne starania o dziecko, opiekę nad nią i wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.). Natomiast pozwany sporadycznie widzi się z dzieckiem, nie sprawuje opieki nad nią i jej nie wychowuje. Biorąc powyższe rozważania pod uwagę ,sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej N. K. alimenty w kwocie 650zł. poczynając od dnia złożenia pozwu tj. 20.02.2023r.

W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu jako nadmiernie wygórowane.

Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c. biorąc pod uwagę jego sytuację materialną i nałożony obowiązek alimentacyjny.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał orzeczeniu w części uwzględniającej powództwo na podstawie przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska