Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 lipca 2016 roku około godziny 10:15 oskarżony W. M. przyszedł do punktu gier hazardowych JackPot w K. przy ulicy (...). Będąc tam wypił piwo , opuścił salon gier i udał się po samochód marki C. nr rej. (...). Oskarżony poza salonem spożył jeszcze alkohol.

W. M. będąc w stanie nietrzeźwości , mając co najmniej ok 1 promil alkoholu w organizmie , przyjechał w.w pojazdem ponownie do punktu gier hazardowych JackPot w K. przy ulicy (...) około godziny 11:00 . W trakcie parkowania uderzył lekko autem o drzwi salonu gier. Po zaparkowaniu pojazdu W. M. kupił dwa piwa o poj. 0,5 l marki (...) w pobliskim sklepie (...) i wypił je grając na maszynach. Prowadzący salon zaniepokojeni zachowaniem oskarżonego wezwali Policję.

Około godziny 12:30 W. M. został przebadany przez funkcjonariuszy Policji na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu i pierwsze badanie o godzinie 12:47 wykazało 1,13 mg/l, kolejne o godzinie 13:03 – 1,21 mg/l. Następne badania o godz 13.48 i 13.52 wykazały odpowiednio 1,08 mg/l i 1,12 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

[dowody: zeznania świadka P. S. (k. 24-25, 81 -82, 13-15 akt IIW 2606/16 i 48 akt IIW 2606/16), zeznania świadka M. Ł. (k. 81, 19-20), zeznania świadka S. M. (k. 41-43, 132), protokoły użycia A. I. i A. A..0 (k. 3, 5), świadectwa wzorcowania (k. 4, 6), opinia biegłego A. M. (k. 95-96, 135-136), opinia biegłego G L. ( k 36), częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. M. (k. 184, 48-50, 79-80 , 22 akt IIW 2606/16 i 47 akt IIW 2606/16 )]

Oskarżony W. M. ma 45 lat , jest kawalerem i m na utrzymaniu 1 dziecko, które wychowuje z konkubiną . Z zawodu jest monterem i uzyskuje dochód w kwocie około 1.500 złotych. Oskarżony nie posiada majątku. Nie był karany.

[ dowody : wyjaśnienia oskarżonego (k. 183 ), kata karna (k. 123), wywiad środowiskowy (k. 92-94), dane osoboznawcze (k. 59)]

W. M. chwili kierowania pojazdem miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i do pokierowania swoim postępowaniem.

[ dowody : opinia sądowo-psychiatryczna (k. 103- 105 ]

Oskarżony W. M. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W trakcie pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił,
że w dniu 30 lipca 2016 roku przyjechał swoim samochodem marki C. o nr rej. (...) pod salon gier w K. przy ul. (...) i parkując auto przy zawracaniu uderzył w otwarte drzwi salonu gier. Wyjaśnił, ze następnie wszedł
do salonu, zagrał i poszedł do sklepu (...) , gdzie kupił dwa piwa po 0,5 l każde. Oskarżony wyjaśnił, ze piwo przyniósł do salonu gier i wypił je grając
na maszynach. Wyjaśnił, że po pewnym czasie przyszła Policja , zarzucono mu, że uderzył w drzwi salonu i został przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. W wyniku tego badania okazało się, iż jest nietrzeźwy. (k. 48-50) ]

W trakcie pierwszego przesłuchania przed Sądem w sprawie o przestępstwo z art. 178a kk oskarżony także nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu
i wyjaśnił, że alkohol spożywał w salonie gier, gdy grał na maszynach, ale już po przyjeździe samochodem , który gdy prowadził był trzeźwy. Ponownie wskazał, że po zaparkowaniu samochodu poszedł do sklepu (...) i wypił 2 piwa marki (...). Wyjaśnił, że nic tego dnia nie jadł ani nie pił i wypalił paczkę papierosów V. niebieskie. Oskarżony wyjaśnił, że parkując samochód przed salonem delikatnie uderzył w drzwi bo tam jest malutki parking Wyjaśnił, iż mieszka 100 m od tego salonu i tylko pojechał po mleko dla dziecka , nie potrafiąc wskazać, czemu nie poszedł na piechotę. Wyjaśnił, że dzień wcześniej alkoholu nie spożywał . (k. 79v-80)

Na ostatniej rozprawie przed Sądem ponownie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu , potwierdził dotychczasowe wyjaśnienia ii wyjaśnił, że nie pamięta ile i jaki alkohol spożyl w salonie gier , a powiedział, że wypił 2 piwa bo tak mu się wydawało. ( k. 183-184)

W sprawie o wykroczenie z art. 86 par 2 kw od którego został uniewinniony przyznał się , że „ dotknął” swoim pojazdem w drzwi salonu, zaprzeczając, że był wówczas nietrzeźwy. Ponownie wyjaśnił, ze wypił wówczas 2 piwa ( k 22 akt IIW 2606/16 i 47 akt IIW 2606/16 )

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę oskarżonemu jedynie w części tj co do faktu , ze w dniu 30 lipca 2016 roku w K. prowadził pojazd marki C. o nr rej. (...)
w ruchu lądowym, a także że w salonie gier wypił 2 piwa gdy przyjechał już autem albowiem w tym zakresie jego wyjaśnienia korelują z pozostałymi dowodami w sprawie . Natomiast Sąd uznał za niepolegające na prawdzie wyjaśnienia oskarżonego w których zaprzeczył, że kierował w.w autem w stanie nietrzeźwości uznając , ze w tym zakresie stanowiły linię obrony W M.. Przede wszystkim pozostają one w sprzeczności z zeznaniami P. S. oraz z opiniami biegłych A. M. i G. L..

Odnośnie stopnia stanu nietrzeźwości u oskarżonego po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy Policji to Sąd oparł swoje ustalenia na zeznaniach S M. i przeprowadzonych badaniach na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu i jak wynika ze zgromadzonych dokumentów zostały przeprowadzone prawidłowo Sąd dał wiarę także zeznaniom S M. , który konsekwentnie i stanowczo zeznawał o okolicznościach związanych z przebadaniem oskarżonego .

Odnosząc się wyjaśnień oskarżonego tj kiedy spożywał alkohol, jaki i ile , a tym samym czy w chwili prowadzenia pojazdu była trzeźwy czy nie , podkreślić należy, że W M. konsekwentnie wskazywał, że w salonie gier po tym jak przyjechał samochodem wypił 2 piwa o poj 0,5 l każde. W ocenie Sąd po obmyśleniu linii obrony , po uchyleniu wyroku do ponownego rozpoznania oskarżony wskazał, ze właściwie nie pamięta ile i co wypił w salonie gier , by w ten sposób uwiarygodnić swoje twierdzenia, ze pojazdem kierował gdy był trzeźwy. Celem zweryfikowania wyjaśnień oskarżonego w sprawie zostały przeprowadzone 2 opinie biegłych z zakresu medycyny sądowej na okoliczność ustalenia, czy wyniki badań przeprowadzonych w dniu 30.07.2016 roku na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu W M. korelują z wersją wydarzeń przedstawioną przez oskarżonego oraz świadków . Biegli w opinii wskazali, że obliczenia mają charakter teoretyczny i szacunkowy, jednakże w ocenie Sądu pozwoliły na weryfikację wyjaśnień oskarżonego

Z opinii biegłych A. M. i G. L. wynika , ze wypicie dwóch piw po godzinie 11:00 przez W M. nie doprowadziło u niego o godzinie 12:30 do tak wysokiego stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu
jak to, które wynikało z badania A.. Biegli zgodnie stwierdzili , że oskarżony wypił więcej alkoholu niż deklarowane dwa piwa.

Podkreślić należy, że U W M. stwierdzono o godzinie 12:47 - 1,13 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu , o 13:03 – 1,21 mg/l. alkoholu w wydychanym powietrzu o 13.48 - 1,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i o13.52 - 1,12 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu . Biegli zgodnie wskazali, ze wartości te odpowiadają 1,13 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu = 2,37 promila , 1,21 mg/l. alkoholu w wydychanym powietrzu = 2,54 promila, 1,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu = 2,27 promila i 1,12 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu = 2,36 promila. Natomiast wypicie 2 piw przez W M. dałoby zawartość we krwi wg biegłego G L. 0,7-0, 9 promila , a wg biegłej A M. 0-69- 0,76 promila, a więc i te wyniki są zgodne. Oznacza to, że oskarżony kierując pojazdem musiał być w stanie nietrzeźwości jak wskazano w opiniach, co najmniej ok 1promila alkoholu , uwzględniając nadpicie alkoholu już po prowadzeniu pojazdu gdyż odejmując od uzyskanych wyników badań oskarżonego po przeliczeniu na zawartość alkoholu we krwi 0,69 -0, 9 promila ( tj stężenie wynikające z wypicia 2 piw w salonie gier) w jego organizmie był ponad jeden promil alkoholu.

Jak wskazano wyżej ilość zadeklarowanego alkoholu przez oskarżonego, który miał wypić w salonie gier tj 2 piw nie koreluje z wynikami badań , co oznacza, że przed ich spożyciem, a więc w chwili kierowania pojazdem w M. był w stanie nietrzeźwości. Niewiarygodne jest, że oskarżony nie pił alkoholu przed kierowaniem pojazdem, gdyż z zeznań P. S., wynika , ze widział W. M. na około 20 minut przed uderzeniem w drzwi salonu pijącego piwo. Z tym, ze na podstawie opinii biegłej A M. Sad wykluczył, że wypił tylko piwo przed kierowaniem pojazdem, gdyż także spożycie trzech piw ( tj jednego przed kierowaniem pojazdem i dwóch w salonie gier już po zaparkowaniu go) nie korelowałoby z wynikami badań przeprowadzonymi od 12.47 do 13,52.

Biegła w A M. odnosiła się także to spożycia przez oskarżonego alkoholu w postaci 0,2 l wódki także po tym jak zaparkował już pojazd. Sąd wykluczył jednak taką wersję, że oskarżony wówczas spożywał wódkę. Po pierwsze sam W M. konsekwentnie tj zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed sądem w przedmiotowej sprawie oraz w sprawie IIW 2606/16 wyjasniał , że w salonie gier wypił 2 piwa. Konsekwentnie zaprzeczał by wypił więcej alkoholu. W ocenie Sąd wyjaśnienia oskarżonego co do tego, ze wypił 2 piwa w salonie po tym jak przyjechała autem są wiarygodne , gdyż były spontaniczne, konsekwentne i korelują z zeznaniami P S. i M. Ł. . W M. nie miał przecież powodów by wskazywać, że wypił mniej alkoholu w salonie gier po tym jak zaparkował pojazd, a dopiero po uchyleniu wyroku przez Sąd Okregowy gdy zorientował się że jest to dla niego niekorzystne wskazał, że jednak nie pamięta ile alkoholu wypił w salonie gier. M. Ł. zeznała, że oskarżony wyszedł ze sklepu z 2 piwami.

Jak wskazano wyżej Sąd nie dał wiary , ze przed kierowaniem pojazdem nie spożywał alkoholu, gdyż w tym zakresie jgo wyjaśnienia sprzeczne są z zeznaniami P S. i opiniami biegłych. Z zeznań P. S. , któremu Sąd dał wiarę z uwagi na ich konsekwencje i korelację z opiną biegłych i wynikami badań - wynika, iż W. M. był w salonie już po godzinie 10:00 tj przed uderzeniem samochodem w drzwi salonu do gier i wówczas pił piwo. Jeszcze raz zaznaczyć jednak należy, że alkoholu wypił więcej niż 1piwo przed kierowaniem pojazdem , na co wskazują wyniki badań

Co do rzekomego wypicia wódki w salonie to zdaniem Sądu brak było dowodów do przyjęcia takiej wersji, Po pierwsze pojawiła się ona dopiero na etapie rozprawy przed Sądem, kiedy to M. Ł. zeznała, ze „ wie , że oskarżony miał mała butelkę wódki i piwo” , gdy przyszedł do salonu. Po doprecyzowaniu zeznań wskazała, że nie widziała jednak wódki u oskarżonego, a jedyne od pracownicy sklepu wie, ze oskarżony kupował tzw małpkę ( z tym ze nie wiadomo czy miała to być tzw czysta wódka czy np. smakowa o niższej zawartości alkoholu niż 40 %) . Pracownicy tej nie udało się ustalić. Świadek natomiast zeznała, że widziała oskarżonego z piwem. W ocenie Sądu na podstawie zeznań świadka , który zeznał , ze jedynie wie o kupowaniu wódki przez oskarżonego, nie można ustalić, że oskarżony wypił wódkę po tym jak przyjechał do salonu gier. Tym bardziej, że P S. stanowczo twierdził , że widział jak oskarżony spożywał jedynie piwo . W M. także wyjaśniał o piciu piwa w salonie gier. Nie było zdaniem Sądu powodów by oskarżony krył, że wypił wódkę po przyjechaniu pojazdem , gdyby było to prawdą. Świadczyłoby to zresztą na jego korzyść. Zdaniem Sadu taka sytuacja nie miała więc miejsca, bo W M. sam wskazałby , że wypił jeszcze wódkę, gdyby tak uczynił. Pracownica sklepu mogła przekazać M. M.-Ł., ze oskarżony kupował też wódkę , ale musiał uczynić to wcześniej , gdyż w sklepie nie mógł spożyć alkoholu z uwagi na obowiązujący zakaz, więc nic nie stało na przeszkodzie by wódkę przyniósł z piwem do salonu gier , gdyby faktycznie ją nabył . Poza tym jak wynika z opinii biegłej A M. nawet spożycie przez oskarżonego 0,2 l wódki o zawartości alkoholu 40 %, poza piwem i tak nie koreluje z wynikami badań , z których wynika , że oskarżony musiał wypić więcej alkoholu.

Sąd podzielił opinię biegłej A M. gdyż jest pełna jasna i bezsprzeczna. Tak samo Sąd ocenił opinie biegłego G L. i także ją podzielił. Podkreślić należy, że pomimo , ze biegły G L. jest lekarzem z zakresu patomorfologii, a biegła A M. posiada specjalizację z zakresu toksykologii , w ocenie Sądu z uwagi na doświadczenie zawodowe biegły G L. posiada wiedzę do opiniowania w przedmiotowej sprawie . Przede wszystkim jednak obie opinie są tożsame odnośnie obliczeń dotyczących spożywania alkoholu przez oskarżonego, jego zawartości w organiźmie i czasu eliminacji. Biegła A M. opiniowała w szerszym zakresie niż biegły G L., który nie donosił się do ewentualnego spożycia wódki przez oskarżonego

Biegli wskazali, że wyliczenia maja charakter teoretyczny i szacunkowy, jednakże służyły one do weryfikacji wyjaśnień oskarżonego, i pozwoliły na ustalenie, że W M. w chwili prowadzenia pojazdu znajdował się w stanie nietrzeźwości. Potwierdzają to zeznania P S. i M. Ł. którzy widzieli zachowanie oskarżonego bezpośrednio po kierowaniu pojazdem . Opisali jak zachowywał się gdy opuścił auto .

Na podstawie .w w dowodów Sąd wykluczył, ze W. M. w czasie prowadzenia pojazdu był w stanie po użyciu alkoholu, ustalając że był w stanie nietrzeźwości. Jak wskazano wyżej ani sam oskarżony ani żaden ze świadków nie wskazał, by W M. wypił po zaparkowaniu pojazdu więcej niż dwa piwa, co jednoznacznie wskazuje że wcześniej tj przed kierowaniem pojazdem musiał wypić alkohol w ilości większej niż jednio piwo na co wskazują wyniki badań i opinie biegłych . W M. sam zaprzeczył by jakikolwiek alkohol spożywał , choć świadek P S. widział oskarżonego na około 20 minut przed zdarzeniem pijącego piwo. Jak wskazano wyżej Sąd ustalił, że tego alkoholu spożył więcej. W świetle zasad logiki , gdyby w salonie (...) wypił więcej niż dwa piwa wyjaśniłby o tym, a on konsekwentnie tak twierdził nie tylko bezpośrednio po zdarzeniu, ale też przesłuchiwany przed Sądem w przedmiotowej sprawie i sprawie IIW 2606/16. Oskarżony nieumiejętnie skonstruował swoją linie obrony , myśląc, że deklaracja o spożyciu 2 piw pozwoli mu ukryć to, że wypił alkohol wcześniej. Na podstawie opinii biegłych Sąd wykluczył , że wypalenie papierosów przez oskarżonego i jego stan zdrowia miały wpływ na uzyskane wyniki badań.

Okoliczności związane z poczytalnością oskarżonego j Sąd ustalił na postawie opinii biegłych lekarzy psychiatrów , którą w pełni podzielił jako pełną , jasną i bezsprzeczną, wykonaną z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia zawodowego biegłych.

Nic nie wniosły do sprawy zeznania O W. , gdyż nie miała wiedzy na temat zdarzenia. Okoliczność, że nie wyczuła alkoholu u oskarżonego gdy wychodził z domu, nie oznacza , że gdy kierował pojazdem był trzeźwy.

Tak więc Sąd ustalił, ze W M. w dniu 30 lipca 2016 roku w K. znajdując się w stanie nietrzeźwości , prowadził pojazd marki C. o nr rej. (...) w ruchu lądowym, tj. wypełnił znamiona przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 178a§1 kk znamiona tego przestępstwa stanowi : prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym i znajdowanie się w stanie nietrzeźwości w tym czasie.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że W M. dopuścił się zarzucanego mu czynu. Prowadząc w dniu 30.07.2016 roku samochód marki C. o nr rej. (...) w ruchu lądowym tj po drogach publicznych w K. w tym na parkingu przed salonem gier do którego przyjechał i będąc w stanie nietrzeźwości ( co został szczegółowo omówione powyżej ) oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k..

Oceniając społeczną szkodliwość czynu oskarżonego Sąd miał na względzie, sposób i okoliczności jego popełnienia. Oskarżony prowadził pojazd mechaniczny około godziny 11 i pomimo, że nie pokonał długiego odcinka drogi, jechał po ulicach dużego osiedla mieszkaniowego . Oskarżony stanowił zagrożenie dla innych uczestników ruchu, w tym pieszych . W M. jak wyjaśnił pojechał jedynie po mleko dla dziecka , choć ostatecznie zajął się grą na maszynach hazardowych i jak sam wyjaśnił do sklepu mógł pójść pieszo . Odnośnie motywacji sprawcy , to w ocenie Sądu wpływa ona wręcz na zwiększenie stopnia społecznej szkodliwości, gdyż oskarżony pomimo, że spożywał alkohol zdecydował się prowadzić samochód , choć nie był do tego przymuszony w żaden sposób . Sam stopień nietrzeźwości oskarżonego wynosił co najmniej ok 1 promila alkoholu , co także wpłynęło na ocenę stopnia społecznej szkodliwości . Biorąc pod uwagę wszystkie elementy społecznej szkodliwości należało ocenić jej stopień jako znaczny .

Mając na względzie znamiona strony podmiotowej oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo umyślnie. Na stopień winy wpłynęło doświadczenie życiowe oskarżonego , łatwość rozpoznania znaczenia czynu, stan wiedzy w tym zakresie i sytuacja w której działał. Biorąc pod uwagę opinię biegłych psychiatrów Sąd ustalił, ze W M. zdawał sobie sprawę ze znaczenia swojego czynu i ewentualnych konsekwencji . Poza tym jak wskazano wyżej nie był przymuszony żadnymi szczególnymi okolicznościami do prowadzenia pojazdu. Sąd ocenił stopień winy oskarżonego jako wysoki .

Przy wyborze i wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi
w art. 53 k.k., biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, a przede wszystkim konieczność dostosowania jej do stopnia winy i społecznej szkodliwości. Poza wyżej wymienionymi okolicznościami Sąd miał na względzie okoliczność, że oskarżony nie był karany i wiedzie ustabilizowany tryb życia .

Wobec powyższego kara grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych spełni swe cele z zakresu prewencji indywidualnej, jak i społecznej. Wpłynie ona pozytywnie na utwierdzenie prawidłowej postawy wobec prawa oskarżonego i zapobiegnie w przyszłości łamaniu przez niego porządku prawnego. Mając na względzie sytuację materialną i rodzinną oskarżonego, a zarazem jego możliwości zarobkowe Sąd ustalił wysokość jednej stawki grzywny na kwotę 20 zł . W M. jest młody zdrowy, może pracować i ma na utrzymaniu tylko 1 dziecko.

W związku z tym, ze oskarżony prowadził samochód w stanie nietrzeźwości, Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. O takim okresie stosowania środka zadecydował stopień nietrzeźwości W M. , a także miejsce i okoliczności popełnienia czynu. Oskarżony naruszył podstawową regułę obowiązującą w ruchu lądowym- zasadę trzeźwości i swoim zachowaniem stwarzał zagrożenie dla siebie i innych uczestników ruchu , a sam stopień nietrzeźwości co najmniej dwukrotnie przekraczał minimalny próg . Z uwagi na nagłośnienie w środkach masowego przekazu polityki karnej wobec nietrzeźwych kierowców, W M. w chwili popełnienia przestępstwa wiedział jakie konsekwencje niesie ze sobą kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości i mimo tego zlekceważył podstawowe zasady porządku prawnego . Podkreślić należy, że środek karny ze swej istoty musi nieść ze sobą dolegliwość adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W M. zanim zdecydował się prowadzić samochód w stanie nietrzeźwości powinien zastanowić się jakie będą tego konsekwencje i czy to mu się opłaci. Z uwagi na powyższe Sąd uznał, iż tylko 4 letni okres stosowania środka karnego wdroży oskarżonego do bezwzględnego poszanowania zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

Z uwagi, że oskarżonemu prawo jazdy zostało zatrzymane w dniu 30.07.2016r Sąd na podstawie art 63§2 kk zaliczył mu na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych okres rzeczywistego zatrzymania prawo jazdy.

Na podstawie art. 43a§ 2 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, świadczenie pieniężne w minimalnej kwocie 5000 złotych. Świadczenie pieniężne ma przede wszystkim spełnić funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej, a także faktycznej pomocy dla ofiar wypadków, w tym powodowanych przez nietrzeźwych kierowców.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania w całości tj kwotą 2.269,56 zł, uznając że ma on możliwości zarobkowe by je uiścić i nie będzie to zbyt uciążliwe dla niego i jego rodziny . Na koszty te składają się:

-

160 zł. opłata od wymierzonej kary grzywny obliczona na podstawie art. 3u2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r o opłatach w sprawach karnych ( tj Dz U z 1983r nr 49 poz 223 ze zm );

-

30 zł opłata za informację z K. ; .

-

40 zł ryczałt za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym obliczony na podstawie §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia18 czerwca 2003r w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz U z 2003r nr 108 poz 1026 ze zm)

-

1.163 zł. tytułem wynagrodzenia dla biegłych

-

826,56 zł. tytułem wynagrodzenia obrońcy z urzędu obliczona na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (Dz.U.2016.1999 j.t. ze zm.) w zw. z § 4 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714 j.t.)

-

50 zł. tytułem wynagrodzenia za sporządzony wywiad środowiskowy

SSR Iwona Wąsik-Winiarczyk