Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Renata Rosiak-Doroz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Anna Kamińska

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2024 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o. o. w K.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Sp. z o. o. w K. kwotę 2 974,12 zł (dwa tysiące dziewięćset siedemdziesiąt cztery złote 12/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 30 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Sp. z o. o. w K. kwotę 1 197,70 zł (jeden tysiąc sto dziewięćdziesiąt siedem złotych 70/100) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

IV.  nakazuje pobrać od powoda (...) Sp. z o. o. w K. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 59,00 zł (pięćdziesiąt dziewięć złotych 00/100) tytułem nieuiszczonych wydatków;

V.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 367,80 zł (trzysta sześćdziesiąt siedem złotych 80/100) tytułem nieuiszczonych wydatków.

sędzia Renata Rosiak-Doroz

Sygn. akt I C 739/23 upr

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 kwietnia 2023 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwoty 3154,13 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Dochodzona kwota stanowiła część odszkodowania obejmującego koszt napraw zrealizowanych przez stronę powodową, w związku ze zdarzeniem drogowymi, za które odpowiedzialność ponosi pozwany ubezpieczyciel. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się należności z tytułu różnic pomiędzy kwotami wskazanymi na przedstawionych przez powoda fakturach VAT, a kwotami przyznanymi przez pozwanego (k.2-6,101).

W sprawie I Nc 690/23 w dniu 22 maja 2022 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Kielcach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym ( k.32).

W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zwrot kosztów procesu, nie kwestionując zasady swojej odpowiedzialności za szkodę. Zakwestionowała legitymację powoda z uwagi na nieważność umowy cesji. Podniosła, że zaoferowała poszkodowanemu równorzędną naprawę pojazdu w warsztacie należącym do Sieci Naprawczej (...) w granicach ustalonej przez siebie kwoty odszkodowania, z której ten nie skorzystał, naruszając zasadę współpracy przy minimalizacji szkody. W ocenie pozwanego wypłacone dotychczas odszkodowanie pozwalało na przywrócenie pojazdy do stanu sprzed szkody (k. 38-40).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Autoryzowany serwis blacharsko – lakierniczy (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. dokonał naprawy pojazdu S. nr rejestracyjny (...) należącego do H. B. (szkoda nr 1 – (...)), samochodu S. nr rejestracyjny (...) należącego do J. G. (szkoda nr 2 – (...)) oraz samochodu H. nr rejestracyjny (...) należącego do A. R. (szkoda nr 3 – (...)). Odpowiedzialność za szkody w pojazdach ponosi (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

Okoliczności bezsporne

Szkoda nr 1 – warsztat określił koszt prac naprawczych pojazdu na kwotę łączną 4206,65 zł, obejmującą koszt robocizny 1912,32 zł i części zamienne 2294,33 zł, przy przyjęciu stawki za roboczogodzinę prac blacharskich i lakierniczych w wysokości 200 zł netto. (...) zweryfikował rachunki przyznając odszkodowanie w kwocie 3612,72 zł.

Szkoda nr 2 – F. Samochodowy określił koszt prac naprawczych pojazdu na kwotę łączną 5417,50 zł, obejmującą koszt robocizny 3817,43 zł i części zamienne 1600,07 zł, przy przyjęciu stawki za roboczogodzinę prac blacharskich i lakierniczych w wysokości 200 zł netto. (...) dokonał weryfikacji przedstawionych rachunków przyznając odszkodowanie w kwocie łącznej 4401,65 zł.

Szkoda nr 3 – warsztat określił koszt prac naprawczych pojazdu na kwotę łączną 96147,79 zł, obejmującą koszt robocizny 5155,20 zł i części zamienne 3769,59 zł, przy przyjęciu stawki za roboczogodzinę prac blacharskich i lakierniczych w wysokości 200 zł netto. Poszkodowany wynajął u powoda pojazd zastępczy, za najem wystawiono fakturę opiewającą na kwotę 693 zł po stawce 99 zł za dobę. (...) zweryfikował rachunki przyznając odszkodowanie w kwocie 7650,45 zł z tytułu kosztów naprawy oraz 692,99 zł z tytułu zwrotu kosztów najmu.

Poszkodowani ze wszystkich trzech szkód scedowali wierzytelność względem ubezpieczyciela z tytułu odszkodowania na (...) Sp. z o.o.

Dowód: pełnomocnictwo (k.11,17,23), oświadczenie VAT (k.12,18,24) umowa cesji (k.13,19,25), faktura nr (...) (k.14), faktura nr (...) (k.15), decyzja (k.16), faktura nr (...) (k.20), faktura nr (...) (k.21), decyzja (k.22) faktura nr (...) (k.26), faktura nr (...) (k.27), faktura nr (...) (k.28), decyzja (k.30), akta szkody na nośniku CD (k.47), certyfikat (...) (k.10).

Stawki przyjęte przez powoda nie odbiegały od stawek stosowanych przez autoryzowane serwisy samochodowe na ternie województwa (...).

Szkoda nr 1 – szacunkowy, celowy i ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy S. nr rejestracyjny (...) przy uwzględnieniu części zamiennych oryginalnych ocechowanych logiem producenta oraz technologii naprawy określonej przez producenta oraz średniej stawki za roboczogodzinę w kwoce 200 zł wynosi 4206,64 zł brutto.

Szkoda nr 2 – szacunkowy, celowy i ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy S. nr rejestracyjny (...) przy uwzględnieniu części zamiennych oryginalnych ocechowanych logiem producenta oraz technologii naprawy określonej przez producenta oraz średniej stawki za roboczogodzinę w kwoce 200 zł wynosi 5417,49 zł brutto.

Szkoda nr 3 – szacunkowy, celowy i ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy H. nr rejestracyjny (...) przy uwzględnieniu części zamiennych oryginalnych ocechowanych logiem producenta oraz technologii naprawy określonej przez producenta oraz średniej stawki za roboczogodzinę w kwoce 200 zł wynosi 8924,80 zł brutto.

Dowód: opinia biegłego M. S. (k.67-77).

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o powołane dokumenty, którym Sąd w całości dał wiarę, albowiem nie wzbudziły one wątpliwości Sądu co do swojej prawdziwości i autentyczności, nie nosiły także śladów przerobienia lub podrobienia, w przypadku kserokopii nie wzbudziły wątpliwości Sądu co do swojej zgodności z oryginałem.

Okoliczności wysokości uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu sąd poczynił w oparciu o dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej M. S.. W ocenie Sądu opinia była rzeczowa, spójna, logiczna, wyczerpująca, sporządzona w oparciu o fachową wiedzę i doświadczenie zawodowe biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej – zgodnie z art. 822 § 4 k.c. – może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. W ubezpieczeniach majątkowych świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art.805 § 2 pkt 1 k.c.).

W myśl art. 34 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie z art. 35 ustawy ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W judykaturze powszechnie prezentowany jest pogląd, że zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli zaś ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 kwietnia 2012 r., III CZP 80/11).

W oparciu o opinię biegłego sądowego w zakresie techniki samochodowej, wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych M. S., sąd ustalił, że rynkowy koszt naprawy samochodu powoda przy zastosowaniu oryginalnych części oraz średnich stawek za roboczogodzinę blacharsko-lakierniczą na rynku lokalnym wynosi dla:

- S. nr 1 - 4206,64 zł brutto.

- S. nr 2 - 5417,49 zł brutto.

- S. nr 3 - 8924,80 zł brutto.

Biegły kategorycznie wskazał, że wyłącznie naprawa zgodna z technologią i przy użyciu części oryginalnych nowych daję gwarancję odpowiedniej jakości trwałości oraz pełnego przywrócenia własności użytkowych i bezpieczeństwa pojazdu do stanu sprzed szkody. Brak jest informacji aby zakwalifikowane do wymiany części zamienne nie były częściami oryginalnymi lub były niepełnowartościowe stąd też przy naprawie należy zastosować części oryginalne pochodzące od producenta

Sąd w ślad za biegłym podziela pogląd, że naprawa przy użyciu zamienników czy też części innych niż nowe oryginalne nie przywróci pojazdu do stanu sprzed szkody. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że rekompensacie podlegają wyłącznie wydatki konieczne i ekonomicznie uzasadnione. W tym miejscu należy również zważyć, że strony, a w szczególności pozwany, nie kwestionowały opinii biegłego w żadnym zakresie.

Pozwany zarzucał, że poszkodowany miał możliwość naprawy pojazdu po cenach wskazanych w jego kalkulacji w warsztacie należącym do Sieci Naprawczej (...).

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa Sądu Najwyższego poszkodowany ma prawo dokonania wyboru warsztatu, któremu zleci naprawę samochodu, o ile koszty naprawy wyliczone przez ten warsztat będą konieczne i ekonomicznie uzasadnione, a stosowane stawki robocizny będą mieścić się granicach stawek stosowanych na lokalnym rynku. Jak bowiem trafnie wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 czerwca 2003 r. (III CZP 32/03) odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku. W uzasadnieniu podkreślił, że poszkodowanemu przysługuje wybór odpowiedniego warsztatu naprawczego, któremu powierzy on dokonanie naprawy uszkodzonego pojazdu. Warsztaty te mogą posługiwać się różnymi cenami w zakresie tych samych lub podobnych prac naprawczych a poszkodowany co do zasady nabywający autoryzowane części samochodowe potrzebne do naprawy uszkodzonego w wypadku pojazdu – nie ma obowiązku poszukiwać sprzedawcy, oferującego je najtaniej. Co więcej, zgodnie z tym co zostało wyżej zauważone, poszkodowany w ogóle nie musi decydować się na naprawę pojazdu by nabyć roszczenie odszkodowawcze.

Szkodą nie jest poniesiony przez poszkodowanego wydatek na naprawę pojazdu, lecz szacunkowa wysokość tych wydatków. Odszkodowanie winno być bowiem – nawet hipotetycznie – ustalone na takim poziomie, aby pozwalało na doprowadzenie pojazdu do stanu jak sprzed szkody, na zasadach rynkowych. Przy takim podejściu nie ma znaczenia podnoszona przez pozwanego okoliczność, że powód poniósłby koszty ustalone w kosztorysie sporządzonym na zlecenie pozwanego, gdyby zdecydował się naprawić pojazd za jego pośrednictwem, ponieważ w ocenie Sądu w ogóle nie miał obowiązku naprawienia pojazdu. Wskazać dalej należy, że ubezpieczyciel nie jest uprawniony do tego, by samodzielnie (lub przy pomocy podmiotów trzecich) naprawiać szkodę poprzez restytucję naturalną. Ubezpieczyciel nie może skutecznie (a więc ze skutkiem dla zakresu obowiązku odszkodowanego w pieniądzu) proponować poszkodowanemu, że sam naprawi uszkodzony pojazd lub zorganizuje naprawę uszkodzonego pojazdu. Podobnie, nie może wyłączyć ani ograniczyć swojego obowiązku odszkodowanego przeprowadzając naprawę w zakładzie z nim współpracującym.

Szkoda nr 1 - poprzestając zatem na kwocie 4206,64 zł jako kosztach przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody i mając na względzie, że w postępowaniu likwidacyjnym została wypłacona kwota 3612,72 zł, do wyrównania szkody przysługuje powodowi kwota 683,93 zł.

Szkoda nr 2- poprzestając na kwocie 5417,49 zł jako kosztach przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody i mając na względzie, że w postępowaniu likwidacyjnym została wypłacona kwota 4401,65 zł, do wyrównania szkody przysługuje powodowi kwota 1015,84 zł.

Szkoda nr 3 - poprzestając na kwocie 8924,80 zł jako kosztach przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody i mając na względzie, że w postępowaniu likwidacyjnym została wypłacona kwota 7650,45 zł, do wyrównania szkody przysługuje powodowi kwota 1274,35 zł.

Mając na uwadze powyższe sąd zasądził od (...) S.A. w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 2 974,12 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł, na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 455 § 1 k.c. od dnia złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

W pozostałym zakresie powództwo jako wygórowane należało oddalić – pkt II.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. art. 98 §1 ¹ k.p.c.. Zgodnie z zasadą stosunkowego rozliczenia kosztów procesu, strony powinny ponieść jego koszty w takim stosunku, jakim przegrały sprawę. Powód wygrał w 86,18 %,.

Koszty procesu wyniosły po stronie powoda 1617 złotych (opłata od pozwu – 200 zł; zastępstwo procesowe przez profesjonalnego pełnomocnika – 917 zł; wydatki związane z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego w części pokrytej z zaliczki powoda – 500 zł). Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ustalono na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Po stronie pozwanej koszty wyniosły 1417 zł (wynagrodzenie pełnomocnika – 900 zł, opłata skarbowa – 17 zł, zaliczka na poczet opinii biegłego – 500 zł.

Zgodnie z wyżej wskazaną zasadą, powodowi przysługuje 1393,53 złotych, pozwanemu 195,83 zł. Po wzajemnym potrąceniu powodowi należał się zwrot różnicy, to jest kwoty 1197,70 złotych, którą to kwotę Sąd zasądził na jego rzecz od pozwanego.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U z 2016r., poz. 623 ze zm.) w kwocie 426,80 zł sąd orzekł stosownie do wyniku procesu sąd nakazując pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 59 zł, natomiast od pozwanego 367,80 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

sędzia Renata Rosiak-Doroz