Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IX K 512/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. W. (1)

art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 209 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  K. W. (1) z nieformalnego związku z M. T. ma jednego syna K. W. (2) urodzonego (...). Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 26 marca 2019 roku sygn. akt III RC 944/18 K. W. (1) został zobowiązany do alimentów na rzecz małoletniego syna K. W. (2) w kwocie 700 złotych miesięcznie.

zeznania świadka M. T.

k.29, k.107-108

wyjaśnienia K. W. (1)

k.59

Kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie III RC 944/18 z dnia 26.03.2019 r.

k.21

2.  K. W. (1) w okresie od 1 lipca 2019 roku do 26 stycznia 2022 roku uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, przy czym łączna wysokość powstałych z tego tytułu zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, a działaniem swoim naraził K. W. (2) na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W zarzucanym okresie oskarżony dokonał jedynie 2 wpłat w grudniu 2020r. po 981,87 zł. (przekazanych na poczet zaległości (...)) Następna wpłata była 09.05.2021r. - kwota 2000 zł. przekazana zna rzecz zaległości wobec funduszu. I potem dopiero kolejne wpłaty zaczęły wpływać od momentu postępowania sądowego od czerwca 2022r. , również na poczet zaległości wobec funduszu. W zarzucanym oskarżony nie utrzymywał kontaktów z synem, nie dawał mu żadnych prezentów, nie odwiedzał go. Taki kontakt małoletni utrzymywał jedynie z dziadkami.

zeznania świadka M. T.

k.29, k.107-108

wyjaśnienia K. W. (1)

k.59

Kserokopia wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie III RC 944/18 z dnia 26.03.2019 r.

k.21

informacja od komornika sądowego

k. 19-20, 144-148

Wydruki z konta na F. oskarżonego, wydruki ofert sprzedaży

k.99-100, 102-105

3.  Prowadzona przez komornika egzekucja alimentów od K. W. (1) była bezskuteczna. Zaległość alimentacyjna na dzień 6 grudnia 2021 roku wynosiła ponad 12 tysięcy złotych. Natomiast na dzień 05.10.2022r. zaległość wynosi 21.663,66 zł. M. T. pobiera alimenty na rzecz syna wypłacane z funduszu alimentacyjnego. K. W. (1) był zarejestrowany w Urzędzie Pracy w okresie od 22 lipca 2020r. do 2 sierpnia 2020r., zaś z dniem 3.08.2020r. utracił status osoby bezrobotnej z powodu podjęcia pracy. Nie korzystał z pomocy społecznej. Podejmował też prace w różnych okresach.

pismo z ZUS

k. 42-43;53

Pismo z PUP

k.11, 144-148

informacja od komornika sądowego

k. 19-22, 144-148

Informacja z NFZ

k. 24-25

Informacja z (...)

k.39

decyzja w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego nr (...).530. (...).1.2021

k.2,3,14-15,16-17,18

4.  W przedmiotowym okresie małoletni K. W. (2) pozostawał na utrzymaniu matki, która wcześniej prowadziła własną działalność nie pobierała wtedy świadczeń z pomocy społecznej ani z Funduszu Alimentacyjnego. Następnie M. T. zaszła w ciąże i przebywała na zwolnieniu lekarskim, a po urodzeniu córki w marcu 2020r. urlopie macierzyńskim do marca 2021r. W tym czasie , wszyscy utrzymywali się z pracy partnera M. T., z którym obecnie nie zamieszkuje. Kiedy sytuacja finansowa M. T. pogorszyła się korzystała ona z pomocy społecznej w formie finansowej i niepieniężnej w następujących okresach: od VIII 2010r. do VI 2015r., od VI do VII 2020r., od IV 2021r. Przyznano również świadczenie z funduszu alimentacyjnego na syna K. W. (2) na okres od 1.10.2020 do 30.09.2022 w wysokości 500zł. M. T. ponosiła wszelkie koszty związane z zaspokajaniem potrzeb syna. Od marca 2022 roku K. W. (2) zamieszkuje u dziadków z powodu toczącej się sprawy o pozbawienie władzy rodzicielskiej.

zeznania świadka M. T.

k.29, k.107-108

Kserokopia akt sprawy I. N. 203/22

k.111-130

Kserokopia akt sprawy I. N. 372/22

k.131-143

decyzja w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego nr (...).530. (...).1.2021

k.2,3,14-15,16-17,18

Pismo (...) K.

k.13

5.  K. W. (1) ma 34 lat, jest kawalerem i nie ma nikogo na utrzymaniu. Zdobył wykształcenie wyższe logistyczne, z zawodu jest przedstawicielem handlowym. Osiąga z tego tytułu dochód w wysokości 3000 zł miesięcznie. W okresie od dnia 22 lipca 2020 roku do dnia 08 sierpnia 2020 roku był zarejestrowany w Urzędzie Pracy. Nie korzystał ze świadczeń z pomocy społecznej. Nie posiada istotnego majątku. Nie leczył się odwykowo ani psychiatrycznie. Nie był uprzednio karany.

wyjaśnienia K. W. (1)

k.59

pismo z ZUS

k. 42-44

dane o karalności

k. 52

Dane osobo poznawcze

k.60

Informacje o stanie majątkowym

k.61

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2,5

wyjaśnienia K. W. (1)

K. W. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, jednak wskazał, że powodem nie płacenia alimentów było utrata pracy, tj w 2019r. upadła działalność która prowadził. Potem utrzymywał się z prac dorywczych i brakowało mu pieniędzy na płacenie alimentów.

1,2,4

zeznania świadka M. T.

logiczne, rzeczowe, wyważone, zawierające okoliczności niebudzące wątpliwości, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, korespondujące ze zgromadzoną dokumentacją oraz z wyjaśnieniami oskarżonego

1,2

Kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie III RC 944/18 z dnia 26.03.2019 r.

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany przez strony

3,4

decyzja w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego nr (...).530. (...).1.2021

pochodząca od uprawnionej instytucji, niebudząca wątpliwości, niekwestionowana przez strony

4

Kserokopia kat sprawy I. N. 203/22

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany przez strony

4

Kserokopia kat sprawy I. N. 372/22

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany przez strony

3

informacja z PUP

pochodząca od uprawnionej instytucji, informacja niebudząca wątpliwości, niekwestionowana przez strony

3,5

informacja z ZUS

pochodząca od uprawnionej instytucji, informacja niebudząca wątpliwości, niekwestionowana przez strony

3

informacja z NFZ

pochodząca od uprawnionej instytucji, informacja niebudząca wątpliwości, niekwestionowana przez strony

2,3

informacja od komornika sądowego

dowód niebudzący wątpliwości, pochodzący od uprawnionego do udzielania informacji podmiotu, niekwestionowany przez strony

5

karta karna

dowód sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie, niebudzący wątpliwości

5

dane o osobie

dowód sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie, niebudzący wątpliwości

5

notatka urzędowa o stanie majątkowym

dowód sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie, niebudzący wątpliwości

2

Wydruki z konta na F. oskarżonego, wydruki ofert sprzedaży

Dowód nie kwestionowany, nie budzący wątpliwości co do jego wiarygodności

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony K. W. (1) w pełni wyczerpał swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 209 §1a k.k. w zw. z art. 209 § 1 k.k. bowiem:

- ciążył na nim obowiązek alimentacyjny określony co do wysokości wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w Kielcach z dnia 26 marca 2019 roku w sprawie III RC 944/18;

- w okresie od 1 lipca 2019 roku do 26 stycznia 2022 roku uchylał się od wykonywania obowiązku – nie płacąc alimentów w żadnej wysokości;

- powstała w ten sposób zaległość przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych;

- na skutek jego zachowania małoletni pokrzywdzony był narażony na niemożność zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb życiowych, bowiem pozostawał on na wyłączonym utrzymaniu matki, która przez dłuższy okres czasu nie pracowała, zmuszona była korzystać z pomocy społecznej, w tym ze świadczeń z Funduszu Alimentacyjnego.

W tym zakresie kwestionowanym przez obronę, wskazać należy, iż do wypełnienia ustawowych znamion tego przestępstwa wystarcza samo narażenie uprawnionego do alimentacji na niemożność zaspokojenia jego podstawowych potrzeb, pozostające w związku przyczynowym z uchylaniem się sprawcy od ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie osoby. Jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie celem tej normy prawa karnego materialnego jest penalizacja już takich zachowań, które doprowadzają do samej sytuacji możliwego zaistnienia skutku w postaci braku możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych wskutek uporczywego uchylania się od obowiązku alimentacyjnego (zob. wyrok SN z 10.12.2014 r., III KK 388/14, KZS 2015/4, poz. 26). Zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych oznacza dostarczenie środków materialnych koniecznych nie tylko do utrzymania, lecz także do uzyskania niezbędnego wykształcenia i korzystania z dóbr kulturalnych. Niezbędne jest zatem zabezpieczenie minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka, lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu, istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych (wyrok SN z 27.03.1987 r., V KRN 54/87, OSNPG 1987/8, poz. 103). Zgodzić się należy z twierdzeniem Z. S. (Kodeks karny..., red. M. Filar, 2016, nt 10 do art. 209), że: „Kryterium oceny potrzeb jako podstawowych stanowią standardy funkcjonujące w danym społeczeństwie, przy uwzględnieniu indywidualnych właściwości uprawnionego do alimentowania (np. wiek, stan zdrowia, potrzeby kształcenia)”. Nadto przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie, żew sytuacji gdy fakt zaspokajania potrzeb życiowych uprawnionego następuje kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji albo przez inne osoby niezobowiązane, brak jest przeszkód do pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karnej (wyrok SN z 27.03.1987 r., V KRN 54/87; analogicznie: uchwała SN z 9.06.1976 r., VI KZP 13/75; A. Muszyńska [w:] Kodeks karny..., nt 12 do art. 209; J. Lachowski [w:] Kodeks karny..., nt 7 do art. 209).

Mając na uwadze przywołane powyżej poglądy, które należy w pełni podzielić stwierdzić należy, iż w zarzucanym okresie małoletni był narażony na możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, albowiem pozostawał on na wyłącznym utrzymaniu matki, która przez dłuższy czas nie pracowała, utrzymywała się ze świadczeń alimentacyjnych oraz korzystała z pomocy społecznej, nadto przez pewien czas , wszyscy pozostawali na utrzymaniu partnera matki małoletniego, którego też zarobki nie były wysokie. Tak więc stan zagrożenia możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, rozumianych też szerzej, jak wyżej wskazano zaistniał.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. W. (1)

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na względzie treść art. 209 § 1a k.k., gdzie ustawodawca przewidział zagrożenie karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

Na niekorzyść oskarżonego K. W. (1) przemawia wysoki stopień winy – oskarżony był w pełni świadom istnienia obowiązku alimentacyjnego, a jego poczytalność nie była w żaden sposób ograniczona.

Stopień społecznej szkodliwości jego czynu był znaczny. Oskarżony godził w istotne dobro chronione prawem jakim jest rodzina i instytucja opieki, rozumiana jako zabezpieczenie materialnych podstaw egzystencji dla osób najbliższych sprawcy. K. W. (1) całkowicie lekceważył obowiązek opieki nad synem, nie odwiedzał go, nie utrzymywał z nim kontaktu. Tłumaczenia oskarżonego, że takiego kontaktu mu w tym czasie zabraniano przez matkę nie są wiarygodne, gdyż przecież w tym okresie małoletni utrzymał kontakt z jego rodzicami i gdyby oskarżonemu faktycznie na takim kontakcie zależało, to nie byłoby ku temu żadnych przeszkód. Oskarżony powołuje się na swoją trudną sytuację materialną, ale przecież w tym okresie podejmował prace dorywcze, jak wynika z pisma ZUS był zatrudniony przez różne podmioty, podlegał ubezpieczeniu, sprzedawał wyposażenie sklepu, samochód, stać go było na zagraniczny wyjazd, a więc w ocenie Sądu miał pełne możliwości, aby wywiązywać się ze świadczeń alimentacyjnych, jeśli nawet nie w pełnej wysokości, to przynajmniej częściowo, czego oskarżony również zaniechał, co świadczy o jego złej woli w tym zakresie. Jednorazowe bowiem wpłaty, raz do roku alimentów, (w 2021r. 2000 zł., w 2020 r. (1963,74 – dwa razy w grudniu po 981,87 zł.) w żadnym zakresie nie świadczy o wywiązaniu się z obowiązku alimentacyjnego.

Natomiast na korzyść oskarżonego przemawia jego dotychczasowa niekaralność, ustabilizowany tryb życia w tym fakt, że oskarżony pracuje. Obecnie też stara się spłacać zaległości. Te okoliczności przemawiają za tym by oskarżonemu wymierzyć karę relatywnie łagodną. Z drugiej strony zachodzi potrzeba wymierzania kary odczuwalnej dla oskarżonego, by cele kary zostały spełnione, a przede wszystkim by oskarżony nie pozostał w poczuciu bezkarności i miał bodziec do przeprowadzenia refleksji nad swoim postępowaniem.

Zdaniem Sądu wszystkie zamierzone cele spełni kara grzywny w rozmiarze 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 złotych. W ocenie Sądu będzie ona również realizowała cele w zakresie potrzeb kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa oraz prewencji generalnej. Określona stawka dzienna jest adekwatna do ustalonej sytuacji majątkowej oskarżonego. Biorąc pod uwagę postawę oskarżonego, jego uprzednią niekaralność, oczywiste jest, że kara ograniczenia wolności czy też kara pozbawienia wolności będą dla oskarżonego rażąco surowe i nie są w stanie zrealizować celów i funkcji kary.

W ocenie Sądu tak wymierzona kara spełni również swoje cele w wymiarze społecznym realizując cel w postaci kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, prewencji generalnej a ponadto da ona zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Oskarżycielka posiłkowa M. T. korzystała z pomocy prawnej pełnomocnika z wyboru w osobie adw. A.. M. S., który wniósł o zasądzenie na rzecz jego mocodawczyni kosztów według złożonego spisu i wydruków paragonów fiskalnych, świadczących o tym, że w tej wysokości oskarżycielka posiłkowa poniosła koszty zastępstwa procesowego. Wobec powyższego Sąd, zgodnie z ogólnymi regułami art. 627 kpk w zw z art. 616§1ptk 2 kpk zasądził od oskarżonego K. W. (1) na rzecz oskarżycielki posiłkowej M. T. kwotę 2.430 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika z wyboru. Dodać należy, iż wysokości wynagrodzenia mieści się stawkach wynikłych z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.), tym bardziej, że pełnomocnika brał aktywny udział w postępowaniu. Nadto dodać należy, iż powyższe koszty powstały na skutek działania samego oskarżonego, których kwestionując swoje zawinienie wniósł o rozpoznanie sprawy na rozprawie, generując też kolejny termin rozprawy. Tak więc Sąd nie widzi żadnych racjonalnych przesłanek, które by wskazywały, że oskarżony w tym zakresie nie powinien ponosić kosztów zastępstwa procesowego drugiej strony, czy też te koszty winny być mniejsze, aniżeli druga strona je poniosła.

III

Nadto Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 520 zł. Na wydatki składają się kwoty 40 zł tytułem ryczałtu za doręczenia pism w postępowaniu przygotowawczym i w pierwszej instancji na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym oraz 30 zł tytułem opłaty za kartę karną na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego , 450 zł. opłata kary grzywny.

Sytuacja materialna oskarżonego, w ocenie Sądu pozwala mu na uiszczenie kosztów w całości.

1.1Podpis