Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Marta Kielek
Protokolant:	st. sekr. sąd. Magdalena Karczewska

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2019 w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa R. T.

przeciwko J. T.

z udziałem A. T.

o obniżenie alimentów

orzeka:

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od R. T. na rzecz A. T. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Marta Kielek

Sygn. akt III RC 82/19

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym 29 stycznia 2019 r. powód R. T. domagał się obniżenia alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego pozwanego J. T. wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie I C 706/16 z kwoty po 2000 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 lutego 2019 r.

W uzasadnieniu wskazał, że w czasie orzekania o wysokości alimentów po raz ostatni pozwany mieszkał wraz z matką w dużym domu, a aktualnie zamieszkują w mieszkaniu w bloku. Zmniejszyły się zatem koszty utrzymania dziecka. Podkreślił ponadto, że w sprawie o rozwód była żona określiła miesięczny koszt utrzymania syna na kwotę ok. 3000 zł, przy czym udział syna w czynszu wynosił 400 zł miesięcznie, a opłata za lekcje języka angielskiego, na które pozwany już nie uczęszcza 400 zł miesięcznie. Dodatkową kwotą był zakup komputera (100 zł miesięcznie) pomimo faktu, że komputer zakupił pozwanemu ojciec. Ponadto zaznaczył, że jego sytuacja finansowa niewątpliwie pogorszyła się i alimenty w kwocie po 2000 zł miesięcznie są bardzo dotkliwe dla powoda. Podkreślił, że jego średni dochód miesięczny wynosi bowiem ok. 6000 zł, a matka powoda jako księgowa w Echo (...) zarabia miesięcznie ok. 5000 zł (k. 3-5).

W odpowiedzi na pozew, pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości, a ponadto domagał się zasądzenia od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm prawem przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że usprawiedliwione potrzeby J. T. nie uległy zmniejszeniu, a średniomiesięczny koszt jego aktualnego utrzymania wynosi 3933,91 zł (47206,88 zł rocznie). Ponadto podkreślił, że nie zmniejszyły się możliwości zarobkowe i majątkowe powoda. Wyliczono, że w skład majątku R. T. wchodzą: nieruchomość położona w K. o powierzchni 1342 m ², zabudowana budynkiem biurowym o pow. ok. 250 m ² wraz z halą produkcyjną o pow. ok. 500 m ², która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności spółki (...). Sp. z o.o. oraz spółki cywilnej (...); udziały w spółce (...). Sp. z o.o. o wartości 760000 zł; lokal mieszkalny o powierzchni 99,49 m ² (obejmujący komórkę lokatorską oraz 2 miejsca garażowe) o wartości ok. 600000 zł.

W piśmie z 20 maja 2019 r. pełnomocnik powoda zaznaczył, że koszty utrzymania dziecka wskazane w odpowiedzi na pozew zostały znacznie zawyżone i zdaniem strony powodowej wynoszą ok. 1867,50 zł miesięcznie. Ponadto wskazał, że w ostatnich latach spółka powoda zanotowała bardzo poważny spadek rentowności, uniemożliwiający powodowi bieżące korzystanie z zasobów pieniężnych, ponieważ przychody spółki kształtowały się w następujący sposób: rok 2015: 271211,70 zł (przed opodatkowaniem), rok 2016: 9447,10 zł (przed opodatkowaniem), rok 2017: minus 138968,30 zł (k. 94-97).

Pełnomocnik pozwanego w piśmie z dnia 31 lipca 2019 r. podkreślił, że kwestionowanie przez powoda wykazanych kosztów utrzymania J. T. przenosi na powoda ciężar dowodu, iż koszty te miałyby być w rzeczywistości ponoszone w innej wysokości. Ponadto podkreślił, że gdyby powód faktycznie prowadził przez lata nieefektywną działalność, iż przy przychodach rocznych na poziomie ponad 3 milionów zł. (3541257 zł w 2017 r.) osiągałby systematycznie stratę na tej działalności, to z pewnością skłoniłoby go to do jej likwidacji, a na pewno nie pozwalałoby na równoczesne systematyczne powiększanie majątku osobistego i firmowego. Przedstawił także dane ze sprawozdania finansowego za 2018 r. złożonego do KRS, które potwierdzają dobrą kondycję finansową firmy (...). Sp. z o.o. (k. 123-126).

Do dnia zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie (k. 146).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. T., ur. (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. T. i R. T., które zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie I C 706/16. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka w miejscu zamieszkania matki. Kosztami wychowania i utrzymania J. T. obciążono oboje rodziców i z tego tytułu zasądzono od R. T. na rzecz syna alimenty w kwocie po 2000 zł miesięcznie, płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk A. T. z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W tym czasie małoletni miał prawie 15 lat. Uczęszczał do II klasy Gimnazjum. Uczył się dobrze. Od drugiej klasy szkoły podstawowej, dwa razy w tygodniu przychodziła do niego pani, która pomagała mu w nauce, w szczególności przy nauce języka angielskiego. Zajęcia trwały po 2 godziny zegarowe, a koszt jednej godziny wynosił 35 zł. Małoletni mieszkał z matką i bratem K. T. w domu o powierzchni ok. 200 m ². Koszt utrzymania domu wynosił średnio ok. 1100-1500 zł miesięcznie. Pozwany nosił aparat ortodontyczny, a wizyta kontrola, która odbywała się średnio co 1-2 miesięcy kosztowała 150 zł.

R. T. mieszkał w mieszkaniu o powierzchni 80 m ², które sprzedał w trakcie rozprawy rozwodowej z powodu problemów z jego utrzymaniem. Prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (...) z siedzibą w K. oraz był udziałowcem C. (...) Art. Sp. z o.o. (...) ich działalności były usługi poligraficzno-reklamowe. W spółce cywilnej posiadała 95% udziałów, a w spółce z o.o. 100 % udziałów. Spółka (...). Sp. z o.o. zatrudniała 15 osób. Pozwany był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z. o.o. z wynagrodzeniem ok. 2300 zł netto miesięcznie. Wskazał, że od stycznia 2016 r. uzyskiwał łączne miesięczne dochody w granicach 3000-4000 zł (k. 82 akta SO w sprawie IC 706/16). W roku podatkowym 2014 r. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskał przychód w wysokości 328599,35 zł przy kosztach uzyskania przychodu w kwocie 328786,33 zł. Odnotował stratę w wysokości 186,98 zł. Natomiast w roku podatkowym 2015 uzyskał dochód w wysokości 39313,74 zł przy przychodzie w kwocie 361537,41 zł, a kosztach uzyskania przychodu w kwocie 322223,67 zł. Na utrzymanie syna przekazywał po 1200 zł miesięcznie, a ponadto przelewał matce dziecka kwotę 800 zł miesięcznie tytułem kosztów utrzymania domu. Opłacał abonament telefoniczny syna w kwocie po 50 zł miesięcznie.

A. T. była zatrudniona w firmie (...) sp. z o.o. sp. komandytowa na stanowisku kierownika zespołu ewidencji. Jej średnie, miesięczne wynagrodzenie netto z ostatnich trzech miesięcy w kwietniu 2016 r. wyniosło 4599,59 zł. W jego skład wchodziła również kwartalna premia uznaniowa w kwocie 746,78 zł netto. Gdy rodzice powoda mieszkali razem raz w roku korzystali z pomocy ogrodnika. Nie zatrudniali na stałe osoby do pomocy w sprzątaniu. A. T. i R. T. przed rozwodem dokonali podziału majątku. Matka pozwanego przekazała powodowi udziały w spółkach i nieruchomościach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. A. T. na mocy umowy pomiędzy małżonkami uzyskała natomiast dom, samochód marki T. (...) oraz środki pieniężne w kwocie 150000 zł.

Dowody: akta Sądu Okręgowego w Kielcach w sprawie I C 706/16: zeznania podatkowe (k. 39) zaświadczenie o zarobkach A. T. (k. 75), zeznania A. T. (k. 83-84 w zw. z k. 33-34), zeznania R. T. (k. 81v-83), wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie I C 706/16 (k. 93); potwierdzenia przelewów (k. 10-15); zeznania A. T. (k. 148), wypis aktu notarialnego o Repertorium A nr 186/2014 (k. 55-67)

Aktualnie J. T. ma prawie 18 lat. Jest uczniem III klasy technikum. Osiąga dobre wyniki w nauce i w przyszłości planuje podjęcie studiów. Jest ogólnie zdrowy. Posiada na rachunku bankowym kwotę 2100 zł. Innego majątku nie posiada. Koszt utrzymania małoletniego nie zmniejszył się od 2016 r., a matka na jego utrzymanie przeznacza aktualnie ok. 3900 zł miesięcznie: wyżywienie 1210 zł, odzież i obuwie 480 zł, wydatki szkolne 416,70 zł, wydatki związane ze zdrowiem i higieną 205 zł, rozrywka i kino 146 zł, udział w opłatach mieszkalnych 512 zł, kieszonkowe 300 zł, wypoczynek 416 zł (ferie i wakacje), sprzęt elektroniczny i sportowy 245 zł. W roku szkolnym 2018/2019 małoletni uczęszczał na korepetycje z matematyki w wymiarze 1-2 razy w tygodniu, a godzina korepetycji kosztowała 80 zł. Miesięcznie wydatki te stanowiły ok. 300 zł. We wrześniu 2019 r. planuje rozpoczęcie kursu językowego w prywatnej szkole, co ma kosztować ok. 2500 zł. W czasie przedmiotowego postępowania brał również udział w treningach piłki nożnej co kosztowało ok. 20 zł. Aktualnie zrezygnował z treningów. W bieżącym roku matka kupiła dla syna: spodnie 2 pary ,,wycieruchów”, 2 bluzy, 4 pary butów oraz bieliznę. Na zakup książek we wrześniu 2018 r. wydała ponad 400 zł. W trakcie roku szkolnego dokupywała kolejne podręczniki oraz inne pomoce dydaktyczne. A. T. opłaca abonament telefoniczny syna w kwocie 50 zł miesięcznie. W styczniu 2019 matka sfinansowała założenie aparatu ortodontycznego syna, co kosztowało łącznie 2800 zł. Za okulary pozwanego zapłaciła w 2017 r. 304 zł.

dowody: zeznania A. T. (k.147-149 w zw. z k. 88-89)

A. T. ma 47 lat. W dalszym ciągu pracuje w firmie (...) jako księgowa. Zarabia 4697,30 zł netto miesięcznie. Ponadto uzyskuje premie dodatkowe. W marcu 2019 r. otrzymała premię uznaniową w kwocie 1911,70 zł netto oraz premię dodatkową (jednorazową) z tytułu wdrożenia nowego systemu finansowo-księgowego oraz za finalizację współpracy z kluczowym klientem w kwocie 4716,50 zł netto. Dom, który zajmowała wraz z pozwanym w czasie sprawy rozwodowej sprzedała w 2017 r. za kwotę 950000 zł. W 2018 r. zakupiła mieszkanie położone w K., o powierzchni 77 m ², które kosztowało ok. 400000 zł. Część kwoty ze sprzedaży domu przeznaczyła na urządzenie mieszkania, a kwotę 107000 zł przekazała na rzecz syna K. w formie darowizny na zakup lokalu mieszkalnego. K. T. przy podziale majątku rodziców otrzymał od nich mieszkanie w K. przy ul. (...), które sprzedał za 200000 zł. Za cenę sprzedaży oraz darowiznę od matki zakupił nowe mieszkanie. A. T. pomaga starszemu synowi w opłacaniu rachunków za media. Matka pozwanego posiada oszczędności w kwocie 450000 zł. Za czynsz płaci 695 zł miesięcznie, za energię elektryczną 70 zł miesięcznie, a za podatek od nieruchomości 300 zł rocznie. Dodatkowo ponosi opłaty związane z internetem w kwocie 50 zł miesięcznie oraz telewizją kablową w kwocie 109 zł miesięcznie.

dowody: zaświadczenie o zarobkach A. T. (k. 78), umowa darowizny (k. 80), potwierdzenia przelewów (k. 82-85), zeznania A. T. (k.147-149 w zw. z k. 88-89)

R. T. ma 49 lat, z zawodu jest drukarzem. W dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą polegającą na poligrafii i reklamie wydawnictwa. Jest dyrektorem spółki (...). Sp. z o.o., która zatrudnia 18 osób oraz prowadzi działalność w formie spółki cywilnej (...). Aktualnie działalność firmy prowadzi spółka z o.o., a w ramach spółki cywilnej wystawiane są jedynie faktury, gdy w spółce z o.o. pojawią się zyski. Powód posiada 95 % udziałów w spółce (...). Sp. z o.o. o łącznej wartości 760000 zł, a 5 % udziałów jego syn K.. R. T. jest ponadto zatrudniony w spółce z o.o. na podstawie umowy o pracę i zarabia 2110,72 zł netto miesięcznie. Z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskała w 2018 r. dochód w kwocie 47188,36 zł, a z tytułu stosunku pracy dochód w kwocie 34665,00 zł. W skład jego majątku wchodzi nieruchomość położona w K. o powierzchni 1342 m ², zabudowana budynkiem biurowym o pow. ok. 250 m ² wraz z halą produkcyjną o pow. ok. 500 m ², która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności spółek.

Za rok 2017 C. (...) Art. Sp. z o.o. uzyskała obrót netto ze sprzedaży w kwocie 351256,72 zł. W porównaniu do poprzedniego roku nastąpiło zmniejszenie rentowności sprzedaży, co było spowodowane przyspieszonymi odpisami amortyzacyjnymi nowego majątku trwałego. W poprzednim roku obrotowym nastąpił znaczny przyrost majątku trwałego firmy (głównie urządzenia techniczne i maszyny produkcyjne). W sprawozdaniu Zarządu z działalności tej spółki, datowanym na 30 czerwca 2018 r. wskazano, że obecny stan majątku trwałego wynosi 4046371,10 zł. Przychód C. (...) Art. Sp. z o.o. w 2016 r. wyniósł 3129345 zł, w 2017 r. 3541256 zł, a w 2018 r. 3513072 zł. Dochód w 2016 wyniósł 10533 zł, w 2017 r. odnotowano stratę 62532 zł, a w 2018 r. zysk netto wyniósł 45407 zł. Spółka ma zobowiązanie długoterminowe na kwotę 1 mln zł, ponieważ powód udzielił spółce nieoprocentowaną pożyczkę na taką kwotę. Środki na ten cel pozyskał ze sprzedaży mieszkania (450000 zł), pożyczki uzyskanej od M. A. (450000 zł) oraz oszczędności własnych (100000 zł). Zobowiązanie to wpływa na wynik spółki, powodując jej stratę. Powód nie uzyskuje dochodów z tytułu oprocentowania tej pożyczki. Również odpisy amortyzacyjne związane z zakupem w 2016 r. maszyn za kwotę ponad 4 mln zł wpływają na obniżenie dochodowości podatkowej. Odpisy amortyzacyjne wynoszące ponad 600000 zł w skali rocznej. Spółka zachowuje przez to płynność finansową przy obniżonej rentowności.

Powód jest właścicielem mieszkania o powierzchni 99 m ², które zakupił w 2018 r. za 520000 zł (wkład własny 220000 zł). Na jego zakup zaciągnął kredyt na 25 lat, który spłaca w ratach po 2032 zł miesięcznie i są to raty malejące. Mieszka w nim ze swoją partnerką, która nie partycypuje w ratach kredytu oraz jej córką. Partnerka powoda jest funkcjonariuszem Policji. Opłaty mieszkalne kształtują się w następujący sposób: czynsz 420 zł miesięcznie, energia elektryczna ok. 150 zł miesięcznie, gaz 200 zł miesięcznie (w mieszkaniu jest ogrzewanie gazowe), podatek od nieruchomości 400 zł rocznie, ubezpieczenie mieszkania 400 zł rocznie. Partnerka powoda dokłada się do nich kwotą 400 zł miesięcznie.

R. T. poza pozwanym nie posiada innych osób na utrzymaniu. Alimenty na rzecz syna płaci regularnie. Poza alimentami nie przekazuje na jego rzecz innych świadczeń. Kontakt ojca z synem jest ograniczony. Małoletni nie posiada w mieszkaniu ojca swojego pokoju. Po rozwodzie ojciec kupił dla syna komputer.

dowody: zeznania podatkowe powoda (k. 22-28, zaświadczenie o zarobkach powoda (k. 29), wydruk z księgi wieczystej (k. 41-53), sprawozdanie Zarządu z działalności C. (...) Art. Sp. z o.o. za rok 2017 oraz dodatkowa informacja Zarządu Spółki z dnia 30 czerwca 2018 r. (k. 70-71), wydruk wiadomości tekstowych (k. 138-141), potwierdzenie przelewu (k. 142), umowa pożyczki (k. 143-144), częściowo zeznania R. T. (k.146-147 w zw. z k. 86-88 )

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wskazane dowody uznając je za spójny i niebudzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto nie wzbudzały również wątpliwości Sądu, co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, mimo iż większość z nich została złożona w kserokopiach. Do ustaleń posłużył także dowód osobowy z przesłuchania przedstawicielki ustawowej pozwanego oraz powoda. Zeznania A. T. są spójne i wewnętrznie uporządkowane, nie zawierają zasadniczych sprzeczności nakazujących poddać w wątpliwość ich treść. Nadto wspierane są dowodami z dokumentów. Z tego względu Sąd uznał je za wiarygodne. Sąd dał wiarę matce pozwanego, że na jego utrzymanie przeznacza ok. 3900 zł miesięcznie. W ocenie Sądu wydatki te odpowiadają stopie życiowej rodziców dziecka, a ponadto w czasie zeznań sam pozwany wskazał, że ,, konkretnie nie wie jakie są wydatki obecnie na rzecz syna” (k. 147). Zeznania R. T. Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności jedynie częściowo. Przede wszystkim Sąd nie dał im wiary w zakresie, w jakim podnosił, że jego sytuacja materialna nie pozwala mu płacić alimentów na syna w kwocie po 2000 zł miesięcznie oraz, że jego możliwości zarobkowe i majątkowe uległy zmniejszeniu, ponieważ nie znalazło to potwierdzenia w całokształcie materiału dowodowego. Należy bowiem zauważyć, że w 2018 r. zakupił mieszkanie warte 520000 zł. Już sama ta okoliczność świadczy o jego dobrej sytuacji majątkowej. Sąd nie przyjął również za powodem, że koszt utrzymania pozwanego wynosi 1500-2000 zł miesięcznie, ponieważ nie zostało to w sprawie wykazane. Należy zauważyć, że powód wskazał, iż koszt utrzymania syna w czasie sprawy rozwodowej wynosił według niego 2000-2500 zł miesięcznie, jednak nie udowodnił on w należyty sposób, że koszty te zmniejszyły się o ok. 500-1000 zł miesięcznie, co uzasadniałoby obniżenie alimentów o 1000 zł miesięcznie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo R. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego do alimentacji. Natomiast zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmianę stosunków w literaturze jak i orzecznictwie rozumie się przez istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69, OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Chodzi przy tym o znaczące zmiany, o charakterze trwałym, w istotny sposób wpływające na zakres obowiązku alimentacyjnego, a nie o jakiekolwiek zmiany. Obniżenie alimentów może nastąpić wówczas gdy istotnemu zmniejszeniu uległy usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji albo istotnie obniżyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Rozstrzygnięcie żądania obniżenia alimentów wymaga zatem porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania w przedmiotowej sprawie. Od ustalenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego upłynęło ponad 3 lata. W ocenie Sądu powziętej po analiza materiału dowodowego oraz przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego w zakresie usprawiedliwionych potrzeb pozwanego oraz sytuacji finansowej i majątkowej powoda od czasu wyroku rozwodowego nie nastąpiła istotna zmiana, która usprawiedliwiałaby obniżenie alimentów.

Małoletni J. T. kontynuuje edukację. W roku szkolnym 2018/2019 pobierał dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, a od września planuje rozpocząć naukę w szkole językowej. Należy pamiętać, że już sam upływ czasu wskazuje na wzrost kosztów utrzymania małoletniego. Jak wskazano bowiem w orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r. (postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64) różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od daty postanowienia określającego wysokość renty alimentacyjnej, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność podnoszenia wydatków. Okoliczność, że pozwany wcześniej mieszkał w domu, gdzie koszty eksploatacji i utrzymania były większe, a obecnie w mieszkaniu nie stanowi w ocenie Sądu istotnej zmiany, która mogłaby powodować zmniejszenie się kosztów utrzymania dziecka. Należy bowiem pamiętać, że choć koszty utrzymania domu były wyższe, to w czasie rozwodu mieszkała w nim matka, pozwany oraz brat pozwanego K. T.. W związku z tym koszt opłat rozkładał się na większą liczbę domowników. Obecnie natomiast powód zamieszkuje jedynie z matką. Ponadto należy podkreślić, że koszty utrzymania dziecka powinny odpowiadać stopie życiowej jego rodziców i dlatego Sąd zgodził się z matką pozwanego, że jest zasadnym, aby na jego utrzymywanie przeznaczała ok. 3900 zł miesięcznie. Przedmiotowe postępowanie nie wykazało zatem, aby w istotny sposób zmniejszyły się usprawiedliwione potrzeby małoletniego J. T..

Odnosząc się do zarobkowych i majątkowych możliwości R. T. należy stwierdzić, że nie uległy one obniżeniu od czasu orzekania o wysokości alimentów po raz ostatni. Na początku rozważań należy podkreślić, że w czasie rozprawy rozwodowej powód wskazał, że od stycznia 2016 r. uzyskiwał łączne miesięczne dochody w granicach 3000-4000 zł, a w pozwie swój średni dochód miesięczny określił na ok. 6000 zł. W 2018 r. z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskała dochód w kwocie 47188,36 zł, a z tytułu stosunku pracy dochód w kwocie 34665,00 zł. Okoliczności te świadczą o tym, że jego zarobki nie uległy zmniejszeniu. Ponadto, zakup mieszkania o powierzchni 99 m ² za kwotę 520000 zł (wkład własny 220000 zł) nie może zostać oceniony inaczej niż wynik dobrej sytuacji finansowej. Choć powód zaciągnął na ten cel kredyty to musiał jednak posiadać zdolność kredytową i liczyć się z tym, że będzie posiadał środki na spłatę tego zobowiązania. Powód nie podnosił, że ma zaległości w płatności tych rat (2032 zł miesięcznie). W tym miejscu należy podkreślić, że obowiązek alimentacyjny wyprzedza inne zobowiązania. Powód zaciągając w 2018 r. kredyt musiał zatem liczyć się z tym, że nie może mieć to wpływu na zakres jego obowiązku alimentacyjnego. Ponadto warte podkreślenia jest również to, że w czasie rozprawy rozwodowej R. T. sprzedał zajmowane przez siebie mieszkanie o powierzchni 80 m ², ponieważ jak wskazał miał problem z jego utrzymaniem. Okoliczność, że kupił więc mieszkanie o jeszcze większym metrażu (99m ²) należy uznać więc za kolejny przykład jego dobrej sytuacji finansowej. Oceniając sytuację materialną i finansową powoda należy zaznaczyć, że o wysokości obciążenia alimentacyjnego decydują nie rzeczywiście uzyskiwane dochody, ale możliwości majątkowe i zarobkowe, czyli zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Zależność ta ma znaczenie w odniesieniu do działalności gospodarczej prowadzonej przez powoda. Jak wykazało bowiem przedmiotowe postępowanie zakup maszyn produkcyjnych i urządzeń technicznych za kwotę ponad 4 mln. zł, co wiąże się z odpisami amortyzacyjnymi wynoszącymi ponad 600000 zł w skali roku oraz udzielenie nieoprocentowanej pożyczki przez powoda spółce w kwocie 1000000 zł i nieopodatkowania utraconych przychodów z tytułu odsetek wpływają na wynik spółki poprzez jego obniżenie i na zmniejszanie się dochodu powoda. Sąd zgodził się z argumentami strony pozwanej, że majątek powoda uległ powiększeniu o zakupione w 2018 r. mieszkanie, o wartość majątku trwałego spółki i wartość bilansową samej spółki, zaś jego możliwości zarobkowe wzrosły z powodu systematycznego wzrostu przychodów z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że usprawiedliwione potrzeby małoletniego J. T. oraz możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego nie uległy obniżeniu i dlatego biorąc pod uwagę treść art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 k.r.o. oddalił powództwo w całości jako bezzasadne.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z par. 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800).

SSR Marta Kielek