Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Renata Rosiak-Doroz
Protokolant:	Starszy sekretarz sądowy Anna Kamińska

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Ltd. z siedzibą w L., C.

przeciwko H. G.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Ltd. z siedzibą w L., C. na rzecz pozwanego H. G. kwotę 287,00 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

sędzia Renata Rosiak-Doroz

Sygn. akt C 1994/20 upr

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 27 listopada 2019 roku powód (...) Ltd. z siedzibą w L., C. domagał się zasądzenia od pozwanego H. G. kwoty 564,77 zł, na którą złożyły się następujące kwoty: 400 zł tytułem niespłaconego kapitału wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, 109,88 zł tytułem prowizji umownej bez odsetek, 3,28 zł tytułem zaległych odsetek umownych wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, 24,45 zł tytułem odsetek za opóźnienie wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz 27,16 zł tytułem odsetek za opóźnienie od dnia 4 czerwca 2019 roku z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód domagał się także zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów sądowych 30 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz zasądzenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany w dniu 21 listopada 2018 roku zawarł umowę pożyczki nr (...), na mocy której udzielono mu pożyczki terminowej na określonych warunkach i zobowiązał się do terminowej spłaty zgodnie z harmonogramem. Data wymagalności kwoty pożyczki przypadała na dzień 21 grudnia 2018 roku i wobec braku spłaty całość tego roszczenia stała się wymagalna, pomimo braku odrębnego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Kolejno powód wskazał, że dochodzoną pozwem wierzytelność nabył w dniu 3 czerwca 2019 roku na podstawie umowy cesji zawartej z (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.. Zaznaczył także, iż kierowane do pozwanego wezwania do zapłaty okazały się bezskuteczne (k. 3 - 4).

W dniu 23 grudnia 2019 roku w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2273715/19 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty, w którym w całości i uwzględnił powództwo oraz orzekł w przedmiocie kosztów procesu.

W dniu 3 kwietnia 2020 roku pozwany złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia (k. 9 – 14, 79 - 86).

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2020 roku referendarz sądowy postanowił przekazać sprawę przeciwko H. G. o zapłatę na rzecz (...) Ltd. z siedzibą w L., C. do Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia (k. 16v.).

Postanowieniem z dnia 28 października 2020 roku zmieniono postanowienie o przekazaniu sprawy do sądu właściwości ogólnej z dnia 14 kwietnia 2020 roku i przekazano ją do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kielcach (k. 24v.)

Wydanym w niniejszej sprawie zarządzeniem z dnia 1 grudnia 2020 roku wezwano pełnomocnika powoda do usunięcia braków formalnych pozwu poprzez m.in. podanie wszystkich twierdzeń co do okoliczności faktycznych stanowiących podstawę żądania oraz wskazania dowodów na ich poparcie pod rygorem utraty powoływania ich w toku postępowania (k. 26).

W odpowiedzi na wymienione zarządzenie, pełnomocnik powoda złożył uzupełniony o braki formalne pozew wraz z odpowiedzią na wywiedziony przez pozwanego sprzeciw od nakazu zapłaty. Wniósł on o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda łącznie kwoty 564,77 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Ponownie wskazał na umowę pożyczki jako na podstawę roszczenia oraz przytoczył przepisy prawa stanowiące o składnikach roszczenia. Zwrócił uwagę, że umowa pożyczki z pozwanym została zawarta za pomocą środków porozumiewania się na odległość, a wszelka dokumentacja związana z warunkami udzielenia pożyczki została przesłana na wskazany przez niego, przyporządkowany do jego loginu i hasła w serwisie pożyczkowym adres poczty elektronicznej. Pełnomocnik wskazał nadto, iż w dniu 2 stycznia 2018 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z I. Sp z o.o. z siedzibą w W. umowę przeniesienia ryzyka niespłacania pożyczek, w celu ograniczenia ryzyka wynikającego z działalności polegającej na udzielaniu pożyczek, a powstającym w związku z zaprzestaniem spłat pożyczek przez pożyczkobiorców. W związku z brakiem spłaty pożyczki przez pozwanego, (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przekazała przedmiotową wierzytelność (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a ta następnie w dniu 18 maja 2018 roku zawarła z powodem (...) Ltd. umowę ramową przelewu wierzytelności, na której podstawie strony ustaliły zasady przelewów wierzytelności. W dniu 3 czerwca 2019 roku podmioty te zawarły Porozumienie nr 25 do wspomnianej umowy ramowej przelewu wierzytelności, na podstawie którego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. dokonała cesji na rzecz (...) Ltd i nabył on ogół praw i obowiązków dotyczących przedmiotowego roszczenia, w tym legitymację czynną w niniejszym postępowaniu. Powód podtrzymał w całości wszelkie twierdzenia i wnioski zawarte w uzasadnieniu pozwu (k. 32 – 35).

W piśmie datowanym na dzień 19 stycznia 2021 roku, pełnomocnik pozwanego ustosunkowując się do wskazanego wyżej pisma pełnomocnika powoda podniósł, iż nie uznaje powództwa oraz wniósł o oddalenie go w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W piśmie tym, zaprzeczył istnieniu po stronie pozwanego roszczenia wobec powoda, podnosząc, iż nie wykazał on, by poprzedni wierzyciel zawierał z pozwanym umowę. Wskazał nadto na brak umocowania osoby podpisującej ją w imieniu powoda oraz brak potwierdzenia przez pozwanego akceptacji przedstawionego wydruku umowy, fakt zamieszkiwania przez pozwanego od wielu lat za granicą oraz zanegował, że adres wskazany w umowie oraz numer rachunku, na który miały zostać przelane pieniądze należą do pozwanego. W ocenie pełnomocnika, powód nie wykazał, aby wykonał umowę, ponieważ przedstawiony dokument nie stanowi bankowego potwierdzenia przelewu. Podniósł, iż pozwany nie zawierał przedmiotowej umowy pożyczki, a jego danymi posłużyła się inna, nieustalona osoba, która podrobiła również pełnomocnictwo do odbioru korespondencji kierowanej do pozwanego (k. 96 – 97).

Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2021 roku zawieszono postępowanie w sprawie – na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. z uwagi na toczące się w wyniku złożenia przez pozwanego zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa – postępowanie przygotowawcze (k. 100, k. 115).

Wobec uzyskania informacji o umorzeniu postępowania przygotowawczego, postanowieniem z dnia 10 lutego 2022 roku podjęto zawieszone postępowanie (k. 126).

Kolejno w piśmie z dnia 2 marca 2022 roku, pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Domagał się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego (k. 136 – 137).

Na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2022 roku nikt się nie stawił.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 listopada 2018 roku nieustalona osoba, posługując się danymi osobowymi H. G. oraz nieaktualnym na ten czas adresem jego zamieszkania, dokonała rejestracji na stronie internetowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. i złożenia wniosku o zawarcie umowy pożyczki. Kolejno osoba ta zawarła on – line za pośrednictwem (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki na kwotę 400 złotych, która miała zostać spłacona w całości do dnia 21 grudnia 2018 roku. Zgodnie z warunkami spłaty, pożyczkobiorca w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki, oprócz wskazanej wyżej kwoty pożyczki zobowiązany był do uiszczenia opłaty w wysokości 109,88 złotych oraz odsetek w kwocie 3,28 złotych. Przed otrzymaniem pieniędzy, nieznana osoba z nie należącego do pozwanego rachunku bankowego uiściła na rachunek płatniczy prowadzony dla (...) Sp. z o.o. przez (...) S.A. kwotę w wysokości 1 zł, a następnie pożyczkodawca (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przelał na jej rachunek bankowy kwotę 400 złotych tytułem zawartej umowy pożyczki.

Dowód: potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki nr (...) (k. 36 – 37), ramowa umowa pożyczki pomiędzy (...) Sp. z o.o., a osobą legitymującą się danymi H. G. wraz z załącznikami (k. 40 – 52), potwierdzenie transakcji płatniczych (k. 38 – 39).

Kwota należności z tytułu zawartej umowy pożyczki nie została uiszczona, w konsekwencji (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wezwaniami do zapłaty datowanymi na 31 grudnia 2018 roku oraz 8 stycznia 2019 roku wezwał pozwanego do jej uregulowania wraz z należnościami związanymi z nieterminową spłatą. Wezwania te zostały wystosowane na adres w W.. H. G. w 2018roku nie mieszkał w W.. Wezwania pozostały bezskuteczne.

Dowód : wezwania do zapłaty skierowane przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 53 – 54)

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. łączyła Umowa o przeniesieniu ryzyka niespłacania pożyczek z dnia 2 stycznia 2018 roku, na mocy której zabezpieczała ona odpłatnie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. od ponoszenia ryzyka niespłacania pożyczek. Zgodnie z § 3 ustęp 1 tej umowy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. miała przekazywać w terminie do 5 dnia kolejnego miesiąca (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zestawienie niespłaconych kwot pożyczek za poprzedni miesiąc, na które zgodnie z ustępem 2 składały się wartość nominalna rat kapitałowych, rat odsetkowych, prowizji, odsetek za opóźnienie oraz innych zobowiązań, a ta zgodnie z ustępem 4 w/w artykułu, w terminie do końca miesiąca, w którym otrzymała to zestawienie miała przekazać (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wartość niespłaconych kwot pożyczek. Z tytułu spłaty przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwot pożyczek przechodziła na nią własność środków pozyskanych przez nią w toku ich windykacji sądowej i pozasądowej (§ 4). Po rozliczeniu umowy, o którym mowa w § 3 zostawała przeniesiona na (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. własność wierzytelności z tytułu pożyczek, w stosunku do których dokonała ona zgodnie z tym przepisem płatności (§ 5 zdanie 1).

Wobec braku spłaty należności z tytułu umowy pożyczki nr (...), (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przekazała wierzytelność (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W dniu 21 stycznia 2019 roku spółka ta wystosowała na wskazany w umowie pożyczki adres pozwanego, skierowane do niego wezwanie do zapłaty kwoty 517,81 złotych z tytułu w/w umowy pożyczki. Wezwanie do zapłaty pozostało bezskuteczne.

Spółkę (...) Sp. z o.o. łączyła z powodem (...) Ltd. z siedzibą w L., C. umowa ramowa przelewu wierzytelności z dnia 18 maja 2018 roku, która regulowała pomiędzy nimi zasady przelewów wierzytelności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. W dniu 3 czerwca 2019 roku podmioty te zawarły Porozumienie nr 25 do umowy ramowej, na podstawie której (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. dokonała na rzecz (...) Ltd. z siedzibą w L., C. m.in. cesji wierzytelności z tytułu umowy pożyczki nr (...).

Powód (...) Ltd. z siedzibą w L., C. pismem z dnia 7 czerwca 2019 roku wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 514,66 zł, na którą złożyły się: 400 zł tytułem kapitału, 109,88 zł tytułem opłaty administracyjnej, 3,28 zł zaległych odsetek kapitałowych, 24,45 zł odsetek karnych oraz 0,61 zł odsetek karnych za opóźnienie naliczanych przez powoda. Wezwanie to pozostało bezskuteczne.

W konsekwencji powód wniósł o pozew w sprawie.

Dowód: Umowa o przeniesieniu ryzyka niespłacania pożyczek z dnia 2 stycznia 2018 roku pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. , a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wraz z załącznikami (k. 58 - 61), wezwanie do zapłaty wystosowane przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 55), Umowa ramowa przelewu wierzytelności z dnia 18 maja 2018 roku pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a (...) Ltd. z siedzibą w L., C. (k. 63 – 64), Porozumienie nr 25 do umowy ramowej przelewu wierzytelności z dnia 18 maja 2018 roku pomiędzy Inc redit Sp. z o.o. z siedzibą w W., a (...) Ltd. z siedzibą w L., C. wraz z załącznikiem 1B (k. 65 – 69), przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z zawiadomieniem o przelewie wierzytelności (k. 56 – 57), pozew o zapłatę (k. 3 – 4).

Pozwany w chwili zawierania umowy pożyczki nie zamieszkiwał w Polsce, lecz na terenie Wielkiej Brytanii, gdzie podjął pracę, a o zawartej na jego dane osobowe umowie pożyczki nr (...) dowiedział się, w chwili gdy podjęto wobec niego czynności w postępowaniu egzekucyjnym, mające na celu spłatę nieuregulowanej, objętej nią wierzytelności.

Dowód: pismo przygotowawcze pełnomocnika powoda wraz z załącznikami w postaci wydruku z rachunku bankowego z listopada 2018 roku, kserokopii kalendarza zmiany z listopada 2018 roku, wydruk odcinka wypłaty z listopada 2018 roku, kserokopii dowodu osobistego oraz tłumaczenia listy płac (k. 136 – 143), wniosek pełnomocnika pozwanego o doręczenie nakazu zapłaty z załącznikami oraz sprzeciwem od nakazu zapłaty (k. 9 – 14, 79 – 86) .

Pozwany złożył pisemne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, wskutek którego w sprawie o sygn. akt PR 2 Ds. 337.2021 Prokuratura Rejonowa K. – Zachód w K. prowadziła postępowanie przygotowawcze o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk polegające na dokonaniu w bliżej nieustalonym okresie czasu nie później niż do dnia 21 grudnia 2020 roku w nieustalonym miejscu działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru doprowadzenia firm udzielających krótkoterminowych pożyczek do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w nieustalonej dotychczas kwocie przy zawarciu umów kredytów gotówkowych, gdzie nieustalony sprawca podając się za H. G., zawarł umowy kredytowe, a następnie podrobił na nich podpisy H. G., wprowadzając tym samym konsultantów w błąd, co do swojej tożsamości, działając tym na szkodę nieustalonych wierzycieli i H. G.. Postępowanie to zostało prawomocnie umorzone wobec braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa.

Dowód: akta sprawy PR 2 Ds. 337.2021 Prokuratury Rejonowej K. – Zachód w K., pismo K. w K. (k. 122), pismo Prokuratury Rejonowej K. – Zachód w K. (k. 125).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci nie kwestionowanych przez strony i nie budzących wątpliwości Sądu dokumentów oraz akt sprawy PR 2 Ds. 337.2021 Prokuratury Rejonowej K. – Zachód w K., w szczególności załączonych do pisma procesowego pełnomocnika pozwanego z dnia 2 marca 2022 roku dokumentów w postaci wydruku z rachunku bankowego z listopada 2018 roku, z którego nie wynika, aby otrzymał od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jakiekolwiek należności w czasookresie zawartej umowy pożyczki, kserokopii kalendarza zmiany z listopada 2018 roku i wydruku odcinka wypłaty z listopada 2018 roku, które potwierdzają, iż w czasie tym pozwany przebywał na terenie Wielkiej Brytanii, gdzie pracował i osiągał stałe dochody, jak również kserokopii dowodu osobistego, z której wynika, iż w dniu 27 lutego 2014 roku otrzymał on nowy dowód osobisty, gdzie widnieje inny, niż podany w umowie pożyczki adres, nie sposób przyjąć, iż to on zawierał przedmiotową umowę pożyczki.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowił przepis art. 720 § 1 k.c., który stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Sądu, powód nie wykazał, by z pozwanym H. G. została zawarta umowa pożyczki nr (...). Nie wykazał także, by wskazany w umowie rachunek bankowy należał do pozwanego H. G.. Jednocześnie podkreślić należy, iż wskazywane przez pozwanego okoliczności, iż zarówno w dacie zawierania spornej umowy, ale również wcześniej, pozwany mieszkał i pracował poza granicą RP – w Wielkiej Brytanii doprowadziło Sąd do konstatacji, że roszczenie w niniejszej sprawie nie zostało wykazane. Przeciwnie, pozwany wykazał, że umowy pożyczki nr (...) nie zawierał. Jak wynika bowiem z zaoferowanego przez pozwanego materiału dowodowego, na długo przed zawarciem umowy nr (...) przebywał poza granicami kraju, gdzie pracował i osiągał stałe dochody. Z dokumentów w postaci wydruku odcinka wypłaty z listopada 2018 roku oraz kserokopii kalendarza zmiany wynika, że w czasie zawierania w/w umowy pracował w Wielkiej Brytanii. Kolejno wskazać należy, iż niezakwestionowane przez powoda tłumaczenie listy płac, wskazuje, że pozwany pracował w UK również w późniejszym czasie. Nadto wskazać należy, iż wydruk operacji z należącego do niego rachunku bankowego nie potwierdza, aby w dniu zawarcia umowy pożyczki otrzymał od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jakiekolwiek środki pieniężne. Zauważyć także należy, iż umowa pożyczki zawarta została przez Internet, a to z kolei zapewniało osobie ją zawierającej pełną anonimowość, nadto podała ona nieaktualny adres do korespondencji pozwanego. H. G. w czasie tym zamieszkiwał w innym kraju, gdzie dysponował inną niż polska walutą, a koszty utrzymania są znacznie wyższe, zaś kwota pożyczki niewielka. S. nieracjonalne wydaje się by żyjąc i pracując w Wielkiej Brytanii pożyczał niewielką tak niewielką kwotę. Argumentację tą potwierdza złożone przez pozwanego H. G. zawiadomienie o możliwości popełnienia na jego szkodę przestępstwa oszustwa, mającego związek z zawarciem w/w umowy pożyczki. O ile zostało ono umorzone z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa i rozstrzygnięcie to nie jest dla Sądu orzekającego w niniejszej sprawie wiążące, nie sposób jednak uznać by okoliczność ta dowodziła, iż to pozwany zawierał przedmiotową umowę nr (...). Wręcz przeciwnie, zdaniem Sądu, biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, nie sposób uznać za racjonalne, aby zamieszkujący poza granicami kraju, posiadający stałe źródło utrzymania pozwany, zawierał w/w umowę pożyczki. Mając niniejsze na względzie, Sąd uznał, iż powództwo w sprawie jako nieudowodnione, podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Jak stanowi art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), do których należy zaliczyć wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata lub radcy prawnego. Konsekwencją ostatecznego rozstrzygnięcia było uznanie powoda za stronę przegrywającą proces, co skutkowało obciążeniem go kosztami postępowania. Na koszty te złożyły się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego, ustalone na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Ponadto należało zasądzić kwotę 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa.

Sędzia Renata Rosiak – Doroz

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda – r. pr. M. S.

Sędzia Renata Rosiak – Doroz